Πώς επιθεωρούμε ένα μελίσσι;

1ο Βήμα : Ανάβουμε το καπνιστήρι. Ως καύσιμο υλικό χρησιμοποιούνται πευκοβελόνες, πριονίδια, ίσκα, βουνιές αγελάδας κ.α.. Το καύσιμο υλικό δεν πρέπει να παράγει καπνό πολύ ζεστό, να καίγεται σιγά-σιγά και να μην διεγείρει επιθετικά τις μέλισσες.

 2ο Βήμα : Ο μελισσοκόμος πρέπει να στέκεται πάντα στο πλάι ή πίσω από την κυψέλη, ποτέ μπροστά στην είσοδο, για να μην εμποδίζει την πτήση των μελισσών. Το μελίσσι καπνίζεται από την είσοδο. Μετά από ένα λεπτό περίπου αφαιρείται το εξωτερικό καπάκι, και τοποθετείται ανάποδα πίσω ή στην  άλλη πλευρά της κυψέλης.

3ο Βήμα : Ανασηκώνεται το εσωτερικό καπάκι και το μελίσσι καπνίζεται. Στη συνέχεια αφαιρείται και τοποθετείται ανάποδα, μπροστά στην είσοδο, έτσι ώστε οι μέλισσες που βρίσκονται πάνω σ’ αυτό να μπορούν να μπουν χωρίς ενόχληση στην κυψέλη. Ελέγχεται εάν βρίσκεται η βασίλισσα στο καπάκι, και εάν ναι διευκολύνεται ώστε να επιστρέψει στο μελίσσι. Το μελίσσι καπνίζεται έτσι ώστε οι μέλισσες που βρίσκονται στους κηρηθροφορείς να κατέβουν προς τα κάτω. Ο μελισσοκόμος φροντίζει κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης ώστε να μην βρίσκονται ποτέ πολλές μέλισσες πάνω στους κηρηθροφορείς.

4ο Βήμα : Αφαιρείται ένα από τα ακριανά πλαίσια, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η εργασία. Το πλαίσιο αυτό τοποθετείται στην αντίθετη πλευρά, από αυτή που εργάζεται ο μελισσοκόμος.

 

5ο Βήμα : Τα πλαίσια αφαιρούνται προσεκτικά, χωρίς κραδασμούς, και ανασηκώνονται κατακόρυφα, έτσι ώστε να μην συνθλίβονται μέλισσες. Κάθε πλαίσιο επιθεωρείται ξεχωριστά και επανατοποθετείται στην κυψέλη, σε επαφή με το προηγούμενο, έτσι ώστε να μην δημιουργούνται κενά μεταξύ των πλαισίων. Το κάθε πλαίσιο επιθεωρείται σε οριζόντια θέση. 

6ο Βήμα :  Οι μελιτοθάλαμοι μετακινούνται σκεπασμένοι με το εσωτερικό καπάκι και τοποθετούνται διαγώνια επάνω στ εξωτερικό καπάκι, πίσω ή δίπλα στην κυψέλη. Στην περίπτωση που ένα μελίσσι έχει περισσότερα από ένα πατώματα, η επιθεώρηση ξεκινά από τη γονοφωλιά, το πρώτο από κάτω προς τα πάνω πάτωμα. Σε διαφορετική περίπτωση έως ότου φτάσουμε στον πρώτο πάτωμα, όλες οι μέλισσες από τους άλλους ορόφους θα έχουν μαζευτεί εκεί, γεγονός που θα κάνει την επιθεώρηση αδύνατη.

Τι ελέγχουμε σε μία επιθεώρηση;

Ανάλογα με την εποχή του έτους και το σύστημα εκμετάλλευσης των μελισσιών, που έχει επιλέξει ο κάθε μελισσοκόμος, οι επιθεωρήσεις έχουν ένα βασικό στόχο, π.χ. έλεγχος βασιλικών κελιών, χημειοθεραπεία κ.α. Εκτός όμως από αυτό το βασικό σκοπό σε κάθε επιθεώρηση ο μελισσοκόμος πρέπει να αποκτά μία γενικότερη εικόνα της κατάστασης που βρίσκονται τα μελίσσια του. Έτσι ελέγχεται :

 

•  η ύπαρξη βασίλισσας. Η ύπαρξη βασίλισσας μπορεί να πιστοποιηθεί από την εύρεση της ίδιας ή από την παρουσία ωού μιας ημέρας
• η κατάσταση του γόνου. Ελέγχεται δηλαδή εάν υπάρχουν όλα τα στάδια του γόνου (ανοιχτός ή σφραγισμένος), εάν υπάρχουν κελιά γόνου με σημάδια ασθένειας, εάν ο γόνος είναι συμπαγής ή εάν παρατηρείται ‘μπλοκάρισμα’ του γόνου.
•  η ύπαρξη χώρου. Η ύπαρξη χώρου μπορεί να αναφέρεται στην ωοτοκία της βασίλισσας, στον πληθυσμό του μελισσιού ή και στις τροφές (μέλι ή γύρη)
•  η ύπαρξη τροφών, μελιού ή γύρης
•  η εμφάνιση ασθενειών, του γόνου ή των ενήλικων μελισσών
•  η ανάπτυξη του σμήνους. Ελέγχεται η τυχόν προετοιμασία του μελισσιού για σμηνουργία, καθώς και η γενικότερη ανάπτυξή του σε σχέση με τα υπόλοιπα μελίσσια του μελισσοκομείου.

 

Ο κάθε μελισσοκόμος πρέπει να έχει υπ’ όψιν του ότι συχνές επιθεωρήσεις :

•   αποδιοργανώνουν το σμήνος, προκαλούν διακοπή της εκτροφής του γόνου και της ωοτοκία της βασίλισσα
•   διεγείρουν επιθετικά τις μέλισσες
•  προκαλούν διακοπή της συλλογής τροφών για 10-30 λεπτά, μειώνοντας έτσι τις αποδόσεις σε ποσοστό που μπορεί να φτάσει και το 30%
•   έχουν σαν αποτέλεσμα απώλειες μελισσών
•  αυξάνουν, λόγω αναστάτωσης, την κατανάλωση τροφών, με ταυτόχρονη αύξηση της θερμοκρασίας της κυψέλης.
•   συχνές επιθεωρήσεις, ιδιαίτερα αργά το φθινόπωρο, ευνοούν την εμφάνιση ασθενειών και κυρίως νοσεμίασης.

Προφυλάξεις κατά τις επιθεωρήσεις

Παράγοντες που κάνουν τις μέλισσες επιθετικές :   

Ο καιρός. Οι επιθεωρήσεις πρέπει να γίνονται με αίθριο καιρό. Η συννεφιά, η αναμονή βροχής, ο δυνατός αέρας, κάνουν τις μέλισσες επιθετικές.

Η ενδυμασία του μελισσοκόμου. Τα μάλλινα ή τα συνθετικά ρούχα, όπως και τα σκουρόχρωμα, διεγείρουν επιθετικά τις μέλισσες. Ο μελισσοκόμος πρέπει να φορά πάντα παντελόνι και να μην αναδύει έντονες μυρωδιές, όπως κολόνιες, ή αρώματα. Επίσης να φορά αντικείμενα που γυαλίζουν, όπως ρολόι, κοσμήματα, που προσελκύουν την προσοχή των μελισσών, ενώ τέλος πρέπει να φορά πάντα προσωπίδα. Η κίνηση των βλεφάρων διεγείρει τις μέλισσες, ενώ τα κεντρίσματα γενικότερα στο κεφάλι είναι οδυνηρά και επικίνδυνα.

Οι μέλισσες θα πρέπει να καπνίζονται ελαφριά, διατηρώντας το καπνιστήρι σε κάποια απόσταση από το μελίσσι και να αποφεύγονται οι απότομες και νευρικές κινήσεις, τα χτυπήματα της κυψέλης και η θανάτωση μελισσών. Ο αδένας συναγερμού μιας θανατωμένης μέλισσας συνεχίζει για αρκετή ώρα να εκκρίνει φερομόνη συναγερμού, προκαλώντας τις άλλες μέλισσες να επιτεθούν

Δεν πρέπει οι κυψέλες να παραμένουν ανοικτές για μεγάλο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα όταν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι κατάλληλες.Εάν ο μελισσοκόμος δεχθεί κέντρισμα, θα πρέπει αμέσως να απομακρύνει το κεντρί, προσέχοντας όμως να μην σπάσει την κύστη του δηλητηρίου. Το σύστημα του κεντριού που μένει στο σώμα του μελισσοκόμου κινείται προς το εσωτερικό, απελευθερώνοντας συνέχεια δηλητήριο. 

Γι’ αυτό θα πρέπει να απομακρυνθεί το γρηγορότερο, χωρίς να σπάσει και η κύστη του δηλητηρίου, γιατί τότε θα προκληθεί έγχυση του δηλητηρίου στο σώμα. Μετά την απομάκρυνση του κεντριού, το σημείο που έχει κεντρισθεί πρέπει να καπνιστεί, ώστε να αλλοιωθούν οι φερομόνες επιθετικότητας, που έχουν μείνει και που θα προσελκύσουν και άλλες μέλισσες.

Σχόλιο από τον Γιάννη Κόλλια

Με δεδομένο ότι το μελίσσι είναι μια κοινωνία που χρησιμοποιεί τις οσμές, έχει μεγάλη σημασία η θέση μας κατά το άνοιγμα του μελισσιού σε σχέση με την κατεύθυνση του ανέμου. 

Σχεδόν πάντα φυσά έστω και λίγο και μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε την φορά του αέρα από την φορά του καπνού . Έτσι πρέπει να τοποθετούμε το σώμα μας έτσι ώστε ο αέρας να παρασέρνει την οσμή του σωματός μας μακριά από την κυψέλη και όχι να την φέρνει πάνω στις μέλισσες.

Έτσι μπορούμε να επιθεωρούμε με λιγότερο καπνό και λιγότερα κεντρίσματα. Σε συνδυασμό μάλιστα με πολύ ήπιες κινήσεις υπάρχει δυνατότητα να επιθεωρήσουμε χωρίς καπνό όπου αυτό επιβάλεται.
Μη ξεχνάμε ότι οι μέλισσες είναι"κουφές" αλλά 'εχουν αισθητήρες που αντιλαμβάνονται τους κραδασμούς και οι έντονες κινήσεις μας και οι κραδασμοί τις κάνουν επιθετικές.


Τέλος μη ξεχνάτε: Κανείς δεν γεννιέται ΑΛΕΡΓΙΚΟΣ όλοι είμαστε εν δυνάμοι αλεργικοί. ΤΟ ΜΟΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΩΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΞΕΙΑ ΑΛΕΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΕΊΝΑΙ Η ΑΔΡΕΝΑΛΙΝΗ η εύκολη λύση είναι η ένεση anapen. 

Η μελισσοκομία στην Ελλάδα και ειδικά στη Θεσσαλία

Η Ελλάδα αποτελεί χώρα με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη τη μελισσοκομία καταλαμβάνοντας μάλιστα την πρώτη θέση σε πυκνότητα μελισσοσμηνών στον Ευρωπαϊκό χώρο. Υπάρχει όμως πρόβλημα στην οργάνωση της αγοράς και την εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων, όσον αφορά ξεχωριστά είδη μελιών, ενώ οι εξαγωγές μας είναι ελάχιστες.

Τα τελευταία χρόνια και λόγω της κρίσης, υπάρχει μια αύξηση του ενδιαφέροντος για ενασχόληση με τη μελισσοκομία, με τη Θεσσαλία να καταγράφει τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης νέων μελισσοκόμων. Πρόκειται για νέους ανθρώπους στην πλειοψηφία τους, που προσπαθούν να βρουν μια νέα συμπληρωματική πηγή εισοδήματος.

Η γνώση μαζί με την πρακτική εμπειρία είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις εδικά στο χώρο αυτόν, ενώ είναι προτιμότερο κάποιος να ξεκινήσει με λίγα μελισσοσμήνη για 2-3 χρόνια και μετά να αποφασίσει αν και σε τι βαθμό θα ασχοληθεί και θα επενδύσει. Η ελλιπής και μη υπεύθυνη γνώση μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε ολική απώλεια του ζωικού κεφαλαίου.

Αλλά ακόμη κι αν κάποιος σταθεί τυχερός και δεν αντιμετωπίσει τον παραπάνω κίνδυνο, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση η παραγωγή ποιοτικού και προπάντων «καθαρού» μελιού. Η παραγωγή ποιοτικού προϊόντος, σύμφωνου με τις νομικές προδιαγραφές, είναι προϋπόθεση για τις εξαγωγές και την πώληση σε ικανοποιητική τιμή.

Πέρα από τη συστηματική μελέτη σχετικών βιβλίων και άλλων πηγών οι μελισσοκόμοι της περιοχής μας έχουν στο πλευρό τους το Κέντρο Μελισσοκομίας Θεσσαλίας, οι επόπτες του οπίου είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου. Το κέντρο μας παρέχει τεχνικές συμβουλές, πληροφόρηση για την αγορά και τη νομοθεσία, εξετάσεις δειγμάτων μελισσών για ασθένειες και μελιού για προσδιορισμό φυσικοχημικών χαρακτηριστικών, επιτόπου επισκέψεις σε μελισσοκομεία και διάφορες άλλες παροχές δωρεάν.

Καθοριστικό πάντως στοιχείο αποτελεί πλέον η διάθεση του προϊόντος. Ενώ η προσφορά αυξάνεται η εσωτερική ζήτηση δεν συμβαδίζει, ενώ συνυπάρχουν και θέματα όπως αυτό της «Ελληνοποίησης» φτηνών ξένων μελιών και η έλλειψη της κατάλληλης ενημέρωσης των καταναλωτών για το προϊόν.

Η Ελληνική μελισσοκομία πρέπει να στραφεί στην αξιοποίηση της πλούσιας γκάμας ιδιαίτερων τύπων μελιού πού μπορεί να παράγει ο τόπος μας. Η παραγωγή τέτοιων μελιών πρέπει εκτός από την τόνωση της εσωτερικής αγοράς να στοχεύει σε εξαγωγές. Χρειάζεται βελτίωση των μελισσοκομικών πρακτικών, λιγότερες μεταφορές μελισσών για μείωση του κόστους παραγωγής και φυσικά πιστοποιήσεις στην παραγωγή και συσκευασία.

Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μόνο πιστοποίηση ως προς την βιολογική παραγωγή μελιού, θα μπορούσαν να θεσπιστούν πιστοποιήσεις και ως προς την ολοκληρωμένη παραγωγή. Ακόμη να κάνουμε χρήση σημάτων για την γεωγραφική ένδειξη και την ονομασία προέλευσης, κάτι που σήμερα δεν γίνεται.

Για την επίτευξη εξαγωγών χρειάζονται συλλογικές προσπάθειες μέσω συνεταιρισμών, οι οποίοι πάντως δεν είχαν ιδιαίτερη επιτυχία μέχρι τώρα, οπότε ίσως οι ομάδες παραγωγών να είναι μια καλή λύση.

Περαιτέρω αξιοποίηση των άλλων προϊόντων της μέλισσας όπως του Βασιλικού Πολτού, της γύρης του κεριού και της πρόπολης μπορεί να γίνει μέσω οργανωμένης παραγωγής και της ενδεδειγμένης προώθησης στην αγορά. Αυτά απαιτούν τεχνογνωσία και συνεργασίες με άλλους κλάδους της αγοράς, όπως καλλυντικά συμπληρώματα διατροφής κ.α.

Ο ανταγωνισμός εδικά στις εξαγωγές είναι μεγάλος και οι τιμές χαμηλές, πιστεύω όμως πως υπάρχει χώρος για ποιοτικά και διαφοροποιημένα προϊόντα. Με βάση σχετικές αξιόπιστες πανεπιστημιακές έρευνες έχουμε καλά νέα για αρκετά Ελληνικά μέλια τα οποία παρουσιάζουν, πέρα από πολύ καλά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και ιδιαίτερες ευεργετικές για τη υγειά ιδιότητες.

Η μελισσοκομία στη Θεσσαλία, είναι κυρίως νομαδική με πάνω από 2.000 εγγεγραμμένους μελισσοκόμους που εκμεταλλεύονται πληθώρα μελισσοκομικών φυτών. Η πλούσια χλωρίδα της Θεσσαλίας, τόσο η αυτοφυής όσο και οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, (καστανιές, ρείκια, έλατα, βελανιδιές, κισσοί, παλιούρια, αγριοτρίφυλλα, πολύκομπος, κουμαριές και πλήθος βοτάνων στα ορεινά του Πηλίου, του Ολύμπου, του Κίσαβου, του Περτουλίου και της Λίμνης Πλαστήρα αλλά και καλλιεργούμενες εκτάσεις οπωροφόρων, αμυγδαλιάς, βαμβακιού και ηλίανθου) δίνει κυρίως μέλι (πολυανθικά ανθόμελα και μέλια μελιτωμάτων) αλλά και γύρη με μεγάλη βιολογική αλλά και οργανοληπτική αξία.

Πολλά τοπικά μέλια διαφοροποιούνται από τα συνήθη μέλια της αγοράς (π.χ. το πευκόμελο) λόγω αυτής της τεράστιας ποικιλίας της βλάστησης και δίνουν προοπτική εξαγωγών στο προϊόν. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι μελισσοκόμοι μεταφέρουν τα μελισσοσμήνη τους σε μακρινές περιοχές για να αυξήσουν την παραγωγή τους παράγοντας μέλια που απαιτούν οι έμποροι. Η εκμετάλλευση μόνο των τοπικών ανθοφοριών δίνει μικρότερες παραγωγές, μπορούν όμως να παραχθούν ιδιαίτερα ποιοτικά μέλια, με καλύτερες τιμές στην αγορά και χαμηλότερο κόστος παραγωγής.

Μια άλλη διάσταση της μελισσοκομίας που δεν πρέπει να ξεχνούμε και οι αγρότες υποτιμούν, είναι η επικονίαση τόσο των αυτοφυών όσο και των καλλιεργούμενων φυτών. Οι μέλισσες βοηθούν στη γονιμοποίηση του 60%- 70% των φυτικών ειδών. Από τη δραστηριότητα της μέλισσας εξαρτάται τόσο η ποιότητα όσο και η ποσότητα παραγωγής φρούτων, καρπών και σπόρων, η ποικιλότητα της αυτοφυούς βλάστησης και η γενικότερη βιολογική ισορροπία στην οποία ο ρόλος της μέλισσας είναι πρωταρχικός.

Η Θεσσαλία, πλούσια σε οπωροφόρες καλλιέργειες (μηλιές, αχλαδιές, κερασιές, καστανιές κ.α.), μεγάλες καλλιέργειες όπως το βαμβάκι και αυτοφυή βλάστηση, μπορεί να γίνει πρότυπο συνύπαρξης και αμοιβαίας ωφέλειας, μεταξύ κλάδων αγροτικής παραγωγής.

Γίνεται κατανοητό ότι το μέλι και τα υπόλοιπα μελισσοκομικά προϊόντα στη Θεσσαλία έχουν πολλές δυνατότητες στην αγορά αν προωθηθούν σε περιφερειακό επίπεδο τα παρακάτω θέματα:

• Η ταυτότητα του προϊόντος: Κάθε είδος μελιού έχει τα δικά του ιδιαίτερα φυσικοχημικά, οργανοληπτικά και μικροσκοπικά χαρακτηριστικά, ανάλογα με το φυτικό είδος προέλευσης. Το Θεσσαλικό μέλι έχει ταυτότητα με στοιχεία την φυτική και γεωγραφική του προέλευση η οποία όμως πρέπει να αναδειχτεί.


• Το μέλι στην αγορά: Το μέλι διατίθεται σε μεγάλο ποσοστό από τους ίδιους τους παραγωγούς, ενώ οι επαγγελματίες διαθέτουν το προϊόν περισσότερο σε εμπόρους. Συνολικά στη Θεσσαλία υπολογίζεται ότι το 50% των μελισσοκόμων διαθέτει το μέλι στη λιανική, το 20% στη χοντρική και το 30% και με τους δύο τρόπους.Χρήσιμο εργαλείο είναι οι τοπικές εκδηλώσεις (πχ. γιορτές, ενημερωτικές εκδηλώσεις, έντυπα άρθρα και τηλεοπτικές εκπομπές) με σκοπό την προώθηση του μελιού, μέσω της ενημέρωσης των καταναλωτών και της γνωριμίας με τα τοπικά προϊόντα και τους τοπικούς παραγωγούς. Η ενημέρωση του καταναλωτή για τα χαρακτηριστικά των μελιών θα προωθήσει την κατανάλωση εξαιρετικών ποιοτήτων μελιού.

πηγή http://www.pemptousia.gr

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/01/blog-post_3275.html#ixzz2IiPJD0h7

Κατάκολο: Το θαύμα της φύσης - Συκιά η θαλασσινή και καρποφόρα το χειμώνα!!!

Κατηγορία

Περιβάλλον

Πηγή

ilialive.gr

Εντύπωση προκαλεί εδώ και μέρες στους επισκέπτες του Κατακόλου, η ύπαρξη μιας συκιάς έξω από τον «Ποσειδώνα». Το δέντρο έλκει το ενδιαφέρον για δύο λόγους. Πρώτον έχει ριζώσει

μέσα στις πέτρες της προκυμαίας, κάτω από το πλακόστρωτο του παραλιακού δρόμου και ποτίζεται ουσιαστικά από τη θάλασσα. Ο κορμός ξεπροβάλλει λίγα εκατοστά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και όμως το δέντρο αναπτύσσεται γρήγορα.

Από την άλλη, ενώ έχουν περάσει σχεδόν έξι μήνες από εποχή που ο καρπός κάνει την εμφάνισή του, το δέντρο, αν και έχει χάσει όλα του τα φύλλα, έχει κρατήσει τους καρπούς, τα σύκα και μάλιστα καταπράσινα και όχι ξεραμένα όπως είναι το φυσιολογικό. Έτσι η άνευ φύλλων αλλά με καρπούς συκιά εντυπωσιάζει πολλαπλά με την εικόνα που δίνει στον επισκέπτη.

Εποχιακοί Μελισσοκομικοί Χειρισμοί (Κοντοθανάση Αγλαΐα, Γεωπόνος Α.Π.Θ, Msc)

                      

  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ – ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ – ΜΑΡΤΙΟΣ – ΑΠΡΙΛΙΟΣ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Οι δύο πρώτοι μήνες του χρόνου θεωρούνται κρίσιμοι για την επιβίωση του μελισσοσμήνους. Το χειμώνα η ωοτοκία στα περισσότερα μελίσσια διακόπτεται (στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα), ενώ σε άλλα (νοτιότερες περιοχές) είναι ελάχιστη, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο πληθυσμός αρκετά. Το μελίσσι αυτή την εποχή αποτελείται από τις φθινοπωρινές μέλισσες, που όπως είναι γνωστό ζούνε περισσότερο, γιατί «κουράζονται» λιγότερο από τις μέλισσες που γεννιούνται την άνοιξη.

Προς το τέλος του χειμώνα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος) με αρχές της άνοιξης ξαναρχίζει η ωoτοκία και έτσι γεννιούνται νέες μέλισσες, οι συνθήκες όμως για τα μελίσσι παραμένουν αντίξοες. Ο ρυθμός με τον οποίο ανανεώνεται ο πληθυσμός είναι ακόμη αργός και δεν αντισταθμίζει την απώλεια των γερασμένων πλέον φθινοπωρινών μελισσών, με αποτέλεσμα να παρατηρείται ακόμη μεγαλύτερη μείωση του πληθυσμού. Είναι κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο και δεν θα πρέπει ο μελισσοκόμος να πανικοβληθεί ή να θεωρήσει ότι κάτι ανεξήγητο συμβαίνει στα μελίσσια του (κινδυνολογίες), αλλά έχοντας γνώση της κατάστασης να έχει τεταμένη την προσοχή του, ώστε να τη διαχειριστεί ορθά.

Την εποχή αυτή οι τροφές καταναλώνονται γρήγορα λόγω της παρουσίας γόνου, η συλλογή νέκταρος είναι μικρή και οι παγωνιές το βράδυ συχνές. Οι αντίξοες αυτές συνθήκες συμβάλουν στο να χαθούν πολλά μελίσσια και αναφέρεται ως «κρίσιμο στάδιο».

Στο στάδιο αυτό μεγάλη σημασία έχει οι επιθεωρήσεις του μελισσοκόμου να είναι περιορισμένες και χωρίς να αφαιρούνται τα πλαίσια από την κυψέλη, ώστε να μη διαταράσσεται η μελισσόσφαιρα. [Θυμίζω στο σημείο αυτό -για τους νεότερους μελισσοκόμους κυρίως- ότι το χειμώνα οι μέλισσες «συναθροίζονται» στο κέντρο της κυψέλης και με συνεχείς συσπάσεις των θωρακικών τους μυών παράγουν θερμότητα.] Οι επισκέψεις στο μελισσοκομείο πρέπει να περιορίζονται σε επισκέψεις όπου θα διαπιστωθεί η επάρκεια των τροφών και εάν π.χ. έχουν αναποδογυρίσει οι κυψέλες από τον αέρα ή αν η βροχή ή το χιόνι έχει δημιουργήσει προβλήματα κλπ.

Έχουμε ήδη αναφέρει στο προηγούμενο τεύχος ότι έχουμε φροντίσει το μελίσσι μας να ξεχειμωνιάσει έχοντας στη διάθεσή του επαρκείς ποσότητες τροφής (πλαίσια με μέλι). Αν ωστόσο κινδυνεύσει από λιμοκτονία το χειμώνα, θα πρέπει να τροφοδοτηθεί με επιπλέον μέλι. Το μέλι δίνεται είτε με α) κηρήθρες με σφραγισμένο μέλι (τα σφραγισμένα κελιά απολεπίζονται πριν δοθούν τα πλαίσια στο μελίσσι) είτε με β) κρυσταλλωμένο μέλι (τοποθετείται ανάποδα πάνω ακριβώς από τη μελισσόσφαιρα σε τροφοδότες –θα μπορούσαμε να βάλουμε το μέλι σε μεταλλικό δοχείο, να κάνουμε κάποιες μικρές οπές στο κάτω μέρος, να το τοποθετήσουμε πάνω από τους κηρηθροφορείς και να το προστατεύσουμε τοποθετώντας το εντός ενός δεύτερου μικρότερου ορόφου). Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι μέλισσες για να διαλύσουν τους κρυστάλλους μελιού χρειάζεται να έχουν στη διάθεσή τους νερό.

Το μέλι είναι η φυσική ιδιοπαραγόμενη τροφή της μέλισσας, γι’ αυτό και πλεονεκτεί σε σχέση με τις άλλες ζαχαρούχες τροφές. Αν και η τροφοδότηση με μέλι μπορεί να θεωρηθεί ως αντιοικονομικό μέτρο, ωστόσο είναι η καλύτερη λύση σε καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης». Βέβαια, είναι αυτονόητο ότι τα μέλια τροφοδοσίας πρέπει να είναι γνωστής προέλευσης, δηλαδή δικά μας μέλια από υγιή μελίσσια, για να μη μεταδώσουμε ασθένειες στο μελισσοκομείο μας. Το κρυσταλλωμένο μέλι είναι πιθανό να προκαλέσει δυσεντερίες.

Το χειμώνα δεν τροφοδοτούμε με σιρόπι, γιατί αυξάνουμε την υγρασία στην κυψέλη και ευνοούμε την ανάπτυξη ασθενειών. Επιπλέον, το σιρόπι μπορεί να ξινίσει και να προκαλέσει δυσεντερίες. Σοβαρό πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί και γιατί το σιρόπι λειτουργεί διεγερτικά ως προς την ανάπτυξη του μελισσιού. Οι μέλισσες «ξεγελιούνται», ιδιαίτερα σε μέρες που η θερμοκρασία αυξάνεται λίγο, π.χ. αλκυονίδες ημέρες, βγαίνουν προς συλλογή νέκταρος, αλλά τελικά δεν καταφέρνουν να επιστρέψουν στην κυψέλη.

Επίσης, την εποχή αυτή, αλλά όχι πριν ξεπεραστούν τα κρύα και οι παγωνιές, κατάλληλη είναι και η τροφοδότηση με ζαχαροζύμαρο. Το ζαχαροζύμαρο δεν πρέπει να δίνεται πριν ξεπεραστούν τα κρύα και οι παγωνιές, γιατί προκαλεί διέγερση για εκτροφή γόνου, με αποτέλεσμα ο γόνος στα ακριανά πλαίσια να μην καλύπτεται από τη μελισσόσφαιρα, να παγώσει ή να εμφανίσει ασκοσφαίρωση.

Τώρα μόνο είναι η κατάλληλη εποχή για αντιμετώπιση ασθενειών, γιατί δεν ρυπαίνουμε το μέλι με κατάλοιπα σκευασμάτων. Ιδιαίτερα για τη βαρρόα, στις περιοχές που δεν υπάρχει γόνος κάθε αντιμετώπιση με εγκεκριμένο σκεύασμα είναι πιο αποτελεσματική, αν ακολουθηθούν όλες οι υπόλοιπες οδηγίες χρήσης του φαρμάκου. Θυμίζουμε ότι μέρος της ζωής της η βαρρόα την περνάει μέσα στα σφραγισμένα κελιά του γόνου και άρα εκεί δεν μπορεί να τη «βρει» και να την εξοντώσει κανένα φάρμακο. Έτσι, λοιπόν δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τη βαρρόα όταν το μελίσσι έχει γόνο και άρα κρυμμένα μέσα στα σφραγισμένα κελιά πολλά ακάρεα, που το οποιοδήποτε φάρμακα δεν θα επηρεάσει. Βέβαια, ούτε λόγος για «προληπτικές» επεμβάσεις.

Αναφορικά με τις ασθένειες, ο μελισσοκόμος πρέπει να έχει κατά νου ότι ο εγκλεισμός των μελισσών στην κυψέλη λόγω καιρικών συνθηκών ευνοεί την αύξηση της υγρασίας στην κυψέλη. Επιπλέον, αν ενοχληθεί το μελίσσι ή αν τροφοδοτηθεί σε λάθος χρονική στιγμή, αυτό οδηγεί στο να αυξηθεί η μεταβολική του δραστηριότητα, να αυξηθούν τα περιττώματα στην κυψέλη και τελικά να ευνοηθεί η νοζεμίαση.

Είναι καιρός να αρχίζει ο μελισσοκόμος να οργανώνει το σχέδιο διαχείρισης της μελισσοκομικής τους εκμετάλλευσης για τη χρονιά που έρχεται. Το πρόγραμμα αυτό εξαρτάται τόσο από τη μελισσοκομική παράδοση της περιοχής, όσο και από τη ζήτηση της αγοράς, το διαθέσιμο κεφάλαιο του μελισσοκόμου τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα, αλλά και τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν και συνεπώς και τις διαθέσιμες ανθοφορίες. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο τόσο το σχέδιο διαχείρισης όσο και οι εργασίες του μελισσοκόμου να καταγράφονται σε ένα αρχείο, ένα είδος ημερολόγιου του μελισσοκόμου.

Την τακτική αυτή ήδη πρέπει να εφαρμόζουν οι μελισσοκόμοι που είναι ενταγμένοι σε πρόγραμμα βιολογικής μελισσοκομίας, και είναι χρήσιμο για να αντιλαμβάνεται ο μελισσοκόμος το πώς οι εργασίες του, οι τροφοδοσίες του, οι μεταφορές του, οι επεμβάσεις του ωφελούν ή καταπονούν τα μελίσσια του. Είναι ένας τρόπος ο μελισσοκόμος να μαθαίνει από τα λάθη του και να μπορεί να παρακολουθήσει την πορεία της εκμετάλλευσής του σε βάθος χρόνου.

Στα πλαίσια του σχεδίου διαχείρισης της μελισσοκομικής εκμετάλλευσης θα πρέπει να σχεδιαστούν και οι πρώτες μεταφορές του χρόνου στις διαθέσιμες ανθοφορίες.

Ανθοφορίες- μελιτοφορίες: αμυγδαλιά, μουσμουλιά, δενδρολίβανο, ρείκι, οξαλίδα (ξινήθρα), φουντουκιά,

Αμυγδαλιά: από τα τέλη Ιανουαρίου ξεκινά η ανθοφορία των πρώιμων ποικιλιών της αμυγδαλιάς, που με τη γύρη της θα δώσει το πρώτο ερέθισμα στις μέλισσες για εκτροφή γόνου και με το νέκταρ της θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του μελισσιού. Συνήθως, δεν αποθηκεύεται μέλι αμυγδαλιάς, αφού η τροφή που συλλέγεται από το μελίσσι αυτή την εποχή χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη. Το περίσσευμα σε μέλι θα έρθει αργότερα. Δεν πρέπει να ξεχνά ο μελισσοκόμος ότι κατά το διάστημα αυτό ξεκινούν και οι ψεκασμοί των αμυγδαλεώνων με ποικίλα φυτοπροστατευτικά σκευάσματα και έτσι πρέπει τα μελίσσια να μετακινηθούν έγκαιρα μετά την εκμετάλλευση της ανθοφορίας, ώστε να αποφευχθεί η δηλητηρίαση των μελισσών αλλά κυρίως η ρύπανση των προϊόντων της μέλισσας.

Μουσμουλιά :ανθίζει το χειμώνα.

Φουντουκιά: δίνει άφθονη γύρη.

Ανοιξιάτικο ρείκι : η ανθοφορία ξεκινά νωρίς το Φεβρουάριο. Αν τα μελίσσια μείνουν περιορισμένα, λόγω καιρού, όταν βρίσκονται στο ρείκι, μπορεί να παρουσιάσουν δυσεντερίες.

Δενδρολίβανο: η άνθιση επεκτείνεται από Σεπτέμβριο ως μέσα Μαΐου. Δίνει μεγάλη ποσότητα και καλής ποιότητας μέλι. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες δεν επηρεάζουν την ανθοφορία του. Πρέπει να διαδοθεί σε περιοχές όπου ξεχειμωνιάζουν μελίσσια και να χρησιμοποιηθεί στις φυτοκαλύψεις δημόσιων εκτάσεων, αφού είναι και εξαιρετικά ανθεκτικό ως φυτό.

Οξαλίδα (ξυνάκι, ξυνήθρα): οι μέλισσες το προτιμούν κυρίως πρωινές ώρες. Η ανθοφορία ξεκινά από τα μέσα του χειμώνα και βοηθά στη γρήγορη ανάπτυξη των μελισσιών, λόγω της άφθονης γύρης που δίνει.

ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Καθώς προχωρά ο καιρός, αυξάνεται ο πληθυσμός των μελισσών, εντατικοποιείται η ωοτοκία της βασίλισσας και έτσι έχουμε και παράλληλη αύξηση γόνου.

Τους πρώτους μήνες της άνοιξης τα μελίσσια μπορεί να κινδυνεύουν από λιμοκτονία, γιατί τα αποθέματα των τροφών που είχαν για ξεχειμώνιασμα τελείωσαν και δε βρίσκουν τροφές στη φύση ή οι θερμοκρασίες είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν το πέταγμα για συλλογή. Οι μέλισσες είναι ακίνητες με χωμένα τα κεφάλια μέσα στα κελιά. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει αρχικά να ραντιστούν με σιρόπι και όταν δείξουν σημάδια ζωής να τροφοδοτηθούν με μέλι ή σιρόπι.

Καθώς ανοίγει ο καιρός και πλέον είναι δυνατές οι επιθεωρήσεις της κατάστασης των μελισσιών, επιθεωρούμε λεπτομερώς για παρουσία ασθενειών του γόνου και για να τσεκάρουμε την ύπαρξη της βασίλισσας και την ποιότητά της. Εντοπίζουμε τα μελίσσια των οποίων οι βασίλισσες θα αντικατασταθούν. Αντικαθιστούμε όσες βασίλισσες είναι γηρασμένες ή ελαττωματικές. Θυμίζω σε αυτό το σημείο ότι παρόλο που μια βασίλισσα μπορεί να ζήσει έως και 4 χρόνια, ο μελισσοκόμος πρέπει να την κρατά για 2 χρόνια στο μελίσσι του και μετά να την αλλάζει. Η νέα βασίλισσα γεννά περισσότερα αυγά και εκκρίνει περισσότερη ποσότητα φερομόνης, γεγονός που κάνει πιο αισθητή την παρουσία της στο μελίσσι και επιπλέον μειώνεται η πιθανότητα σμηνουργίας.

Αν κάποιος κρατά ημερολόγιο ή τηρεί ένα αρχείο για το μελισσοκομείο του μπορεί εύκολα να γνωρίζει την ηλικία των βασιλισσών του και να τις αντικαθιστά όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Μια ακόμη καλή πρακτική είναι το σημάδεμα της βασίλισσας. Με το σημάδεμα ο μελισσοκόμος μπορεί αφενός να την εντοπίζει πανεύκολα κατά τις επιθεωρήσεις, αλλά και να ξέρει την ηλικία της με την πρώτη ματιά. Μπορεί επίσης να διαπιστώσει αν έχει αντικατασταθεί η βασίλισσα από το μελίσσι για κάποιο λόγο. Η ηλικία προσδιορίζεται από το χρώμα του «σημαδιού». Η επιλογή του χρώματος που θα βάψουμε το θώρακα της βασίλισσας στηρίζεται σε διεθνή κώδικα χρωμάτων και για το 2008 είναι το κόκκινο. [Σημ.:αν δε μπορεί κάποιος να απομονώσει τη βασίλισσα και να τη μαρκάρει με ειδικά χρώματα που υπάρχουν για το σκοπό αυτό στο εμπόριο, υπάρχουν και ειδικά κλουβάκια για την περίσταση].

Καλό είναι ο πληθυσμός των μελισσιών να εξισώνεται την άνοιξη για να γίνονται ταυτόχρονα οι επεμβάσεις σε όλα τα μελίσσια, δυνατά μελίσσια να συλλέγουν νέκταρ και γύρη και τελικά να αυξάνεται η παραγωγή μελιού. Οι συνενώσεις να γίνονται τώρα, αν δεν είναι απαραίτητες το φθινόπωρο για το ασφαλές ξεχειμώνιασμα των μελισσών. Αλλιώς, μπορούμε να ενισχύσουμε τα αδύνατα μελίσσια με πλαίσια υγιή, σφραγισμένου γόνου από άλλα μελίσσια.

ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

Με εφημερίδα: βάζουμε τα μελίσσια το ένα πάνω στο άλλο και ανάμεσα, για λίγες ώρες, βάζουμε ένα φύλλο εφημερίδας με μικρές τρύπες. Περνώντας από τις τρύπες οι μέλισσες σταδιακά επικοινωνούν και αλλάζουν τροφή μεταξύ τους και έτσι μεταφέρονται και οι φερομόνες τους. Τελικά οι ίδιες οι μέλισσες αφαιρούν την εφημερίδα σταδιακά και η συνένωση είναι ειρηνική.

Με τσίπουρο ή άλλα αρώματα: ραντίζουμε τις μέλισσες με νερό που έχουμε ρίξει γλυκάνισο ή κρασί ή μελισσόχορτο μέσα ή με τσίπουρο και η συνένωση γίνεται ειρηνικά χωρίς άλλες ενέργειες.

Για να διεγείρουμε την ωοτοκία της βασίλισσας τα μελίσσια πρέπει να τροφοδοτούνται καθημερινά με περίπου 200 – 250ml σιρόπι (1:1) για 15 συνεχείς ημέρες. Μεγαλύτερη ποσότητα σιροπιού μπορεί να συμβάλλει αρνητικά, «μπλοκάροντας» το διαθέσιμο χώρο ωοτοκίας της βασίλισσας.

Η διεγερτική τροφοδοσία δεν πρέπει να γίνεται σε ακατάλληλο καιρό, γιατί οι μέλισσες «ξεγελιούνται» από την τροφοδοσία, πετούν για να συλλέξουν τροφές και χάνονται. Επίσης, επεκτείνεται ο γόνος και οι μέλισσες αδυνατούν να τον θερμάνουν.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία της διεγερτικής τροφοδοσίας είναι η παρουσία γύρης. Χωρίς τη γύρη η βασίλισσα γεννά, αλλά ο γόνος δεν εκτρέφεται. Επίσης, απαραίτητη είναι η ύπαρξη κηρηθρών με άδεια και καθαρά κελιά κοντά στη γονοφωλιά.

Ο διαθέσιμος χώρος για να γεννήσει η βασίλισσα αυξάνεται με:

Ø μετατόπιση των κεντρικών κηρηθρών με γόνο σε ακριανές θέσεις της γονοφωλιάς.

Ø με περιστροφή των ακριανών κηρηθρών της γονοφωλιάς, όταν είναι καλυμμένες με γόνο μόνο από την εσωτερική πλευρά, ώστε η πλευρά με τα άδεια κελιά να μετακινηθεί προς το εσωτερικό.

Ø απολεπίζονται κελιά με μέλι που βρίσκονται επάνω από το γόνο, για να αφαιρέσουν οι μέλισσες από εκεί το μέλι και έτσι η βασίλισσα να έχει χώρο να γεννήσει.

Ø τοποθετούνται κτισμένες κηρήθρες με άδεια κελιά δίπλα στο γόνο.

Ø σε διώροφα μελίσσια η βασίλισσα μπορεί να βρίσκεται στον επάνω όροφο, που είναι πιο ζεστά, για να γεννήσει και οι μέλισσες αποθηκεύουν στον κάτω όροφο γύρη. Ο μελισσοκόμος αναστρέφει τους ορόφους, ώστε η βασίλισσα με το γόνο να βρεθούν στο κάτω πάτωμα. Όταν η βασίλισσα γεννήσει εκεί, ξαναμετακινούμε τους ορόφους.

Την άνοιξη τα μελίσσια χτίζουν εντατικά και ο μελισσοκόμος μπορεί να το εκμεταλλευτεί για να αντικαταστήσει τις παλιές και μαυρισμένες κηρήθρες που: 1) αποτελούν εστία μόλυνσης 2)επηρεάζουν την ποιότητα του μελιού λόγω της συγκέντρωσης καταλοίπων φαρμάκων στο κερί 3) για τον ίδιο λόγο η κηρήθρα μπορεί να γίνει τοξική για το γόνο. 4) συντελούν στην κατασκευή περισσότερων κηφηνοκελιών - έμμεσα αυξάνεται ο πληθυσμός της βαρρόα. Κάθε χρόνο πρέπει να αντικαθιστούμε τουλάχιστον το 25% των κηρηθρών.

Φύλλα κηρήθρας τοποθετούμε όταν το μελίσσι είναι σε θέση να χτίσει δηλαδή όταν η θερμοκρασία έχει ξεπεράσει τους 13-15 οC, όταν υπάρχουν γύρη και νέκταρ διαθέσιμα στη φύση, όταν υπάρχει γόνος και αρκετές νεαρές μέλισσες-χτίστριες.

Όσο περνάει ο καιρός, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη σμηνουργία, το φυσικό τρόπο πολλαπλασιασμού ενός μελισσιού, όπου το μελίσσι χωρίζεται και ένα μέρος των εργατριών μαζί με την παλιά βασίλισσα αφήνει τη φωλιά προς αναζήτηση νέας φωλιάς, ενώ οι υπόλοιπες εργάτριες μένουν στην παλιά φωλιά με έναν αριθμό βασιλικών κελιών έτοιμων να δώσουν καινούριες βασίλισσες. Η σμηνουργία προκαλείται κυρίως από : α) συνωστισμό και έλλειψη χώρου για να γεννήσει η βασίλισσα β) έλλειψη χώρου για αποθήκευση τροφών γ) μείωση της ποσότητας της φερομόνης της βασίλισσας – γερασμένη βασίλισσα.

Άρα ένα επιπλέον μέλημα του μελισσοκόμου είναι να δώσει επιπλέον χώρο στα μελίσσια του. Ο χώρος αυξάνεται με προσθήκη κτισμένων ή άκτιστων κηρηθρών ή ορόφων. Οι άκτιστες κηρήθρες τοποθετούνται αμέσως μετά το γόνο και ποτέ ανάμεσα στο γόνο, γιατί τότε προκαλούν τη σμηνουργία αντί να την προλάβουν. Αν βάλουμε νέο όροφο, στον κάτω όροφο αφήνεται η βασίλισσα και 1 πλαίσιο γόνου και συμπληρώνεται με κενές κηρήθρες, ενώ επάνω μεταφέρονται τα υπόλοιπα πλαίσια. Παρεμβάλλεται βασιλικό διάφραγμα και επάνω ανοίγεται είσοδος.

ΞΗΡΑΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΣΕ ΗΛΙΑΚΑ ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΑ

Μια από τις πιο γνωστές μεθόδους συντήρησης διαφόρων προϊόντων αποτελεί η απομάκρυνση του νερού μέσω της ξήρανσή τους. Μεταξύ των διαφόρων μεθόδων ξήρανσης, στη περίπτωση της ικανοποιητικής ηλιακής ακτινοβολίας, αρκετά καλά αποτελέσματα δίδει η ηλιακή ξήρανση.

Σε χώρες της Μεσογείου αποτελεί γνωστή πρακτική από αρχαιοτάτων χρόνων η ξήρανση διαφόρων αγροτικών προϊόντων με την απευθείας έκθεσή τους στον ήλιο.

 Όμως η μέθοδος αυτή παρουσιάζει διάφορα μειονεκτήματα λόγω της ανοικτής έκθεσης των προϊόντων αυτών στο εξωτερικό περιβάλλον. Αντίθετα, η ξήρανσή τους σε απλά ξηραντήρια, σε κλειστό χώρο συνεπάγεται τη μη έκθεση τους σε σκόνη ή σε έντομα και πτηνά. 

Μεταξύ των διαφόρων απλών ξηραντήριων ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν είτε τα ξηραντήρια άμεσου τύπου είτε τα ξηραντήρια έμμεσου τύπου, λόγω της απλότητας της κατασκευής  και της λειτουργίας τους. Η αύξηση της τιμής των συμβατικών καυσίμων που παρατηρείται τελευταία και η αναμενόμενη διατήρηση των τιμών σε υψηλά επίπεδα τα προσεχή έτη σε συνδυασμό με τα περιβαλλοντικά προβλήματα που συνεπάγεται η χρήση τους , κάνει ελκυστική τη χρήση της ηλιακής ενέργειας, για την ξήρανση διαφόρων προϊόντων, εφόσον οι αναγκαίες θερμοκρασίες για την ξήρανση είναι εύκολα επιτεύξιμες.

  

  Ηλιακό παθητικό ξηραντήριο άμεσου τύπου

ΣΧΗΜΑ   2.Α    ΗΛΙΑΚΟ ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΟ  ΑΜΕΣΟΥ  ΤΥΠΟΥ

Το ξηραντήριο αυτό αποτελείται από ένα θάλαμο κατασκευασμένο από ξύλο βαμμένο μαύρο , του οποίου οι διαστάσεις παρουσιάζονται στο παρατιθέμενο σκαρίφημα. 

Η ηλιακή ενέργεια εισέρχεται σε αυτό μέσω μιας κεκλιμένης επιφάνειας καλυμμένης με τζάμι. Στο κάτω μέρος του, περιμετρικά υπάρχουν διάφορες μικρές  οπές για την είσοδο του αέρα. Τα προς ξήρανση προϊόντα τοποθετούνται πάνω σε μια μεταλλική εσχάρα εντός του ξηραντηρίου. 

Ο ψυχρός αέρας εισερχόμενος μέσω των οπών στο ξηραντήριο, θερμαίνεται και ανερχόμενος ξηραίνει τα προϊόντα που βρίσκονται πάνω στην εσχάρα. Ο προσανατολισμός του ξηραντηρίου είναι προς το Νότο κατά τη διαδικασία της ξήρανσης. 

Η κλίση της άνω επιφάνειας καλυμμένης με τζάμι, ως προς το οριζόντιο επίπεδο είναι 37^ο. Στο ξηραντήριο αυτό άμεσου τύπου η συλλογή της ηλιακής ενέργειας και η ξήρανση των αγροτικών προϊόντων γίνεται στον ίδιο χώρο.Στο σχήμα 2.Α παρουσιάζεται σκαρίφημα του ηλιακού ξηραντηρίου άμεσου τύπου.

  2.Β.  Ηλιακό παθητικό ξηραντήριο έμμεσου τύπου

Στο παθητικό ηλιακό ξηραντήριο έμμεσου τύπου, η συλλογή της ηλιακής ενέργειας και η θέρμανση του αέρα γίνονται σε διαφορετικό χώρο από το χώρο ξήρανσης των προϊόντων (σχήμα 2.Β).

 

                      ΣΧΗΜΑ  2Β.    ΗΛΙΑΚΟ  ΞΗΡΑΝΤΗΡΙΟ  ΕΜΜΕΣΟΥ  ΤΥΠΟΥ

Ο χώρος της συλλογής της ηλιακής ενέργειας αποτελείται από ένα ηλιακό συλλέκτη, κατασκευασμένο από πλαίσιο αλουμινίου, όπου στη πλάτη του από τη μέσα μεριά είναι ενισχυμένος με λεπτό ξύλο τύπου κόντρα πλακέ, βαμμένο με μαύρη μπογιά ώστε να απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία. Η επιφάνεια του πλαισίου έχει καλυφτεί με τζάμι. Ο συλλέκτης έχει τοποθετηθεί σε κλίση 35^ο ως προς το οριζόντιο επίπεδο, και στο άνω και κάτω μέρος του υπάρχει μεταξύ του πλαισίου και του τζαμιού άνοιγμα, για την είσοδο του ψυχρού αέρα και την έξοδο του θερμού αέρα. Ο χώρος ξήρανσης  σχήματος παραλληλεπιπέδου συνδέεται με το άνω μέρος του ηλιακού συλλέκτη και είναι υπερυψωμένος κατά 40 εκατ., ενώ στη δεξιά πλευρά του υπάρχει μικρή πόρτα για την τοποθέτηση των προϊόντων που πρόκειται να ξηρανθούν πάνω σε μια μεταλλική σχάρα. Στο επάνω μέρος του χώρου ξήρανσης υπάρχει μικρή κυλινδρική καμινάδα για την έξοδο του αέρα. Κατά τη λειτουργία του ξηραντηρίου, ψυχρός αέρας εισέρχεται στο κάτω μέρος του ηλιακού συλλέκτη και θερμαινόμενος   ανέρχεται στο χώρο του ξηραντηρίου όπου έρχεται σε επαφή με τα προς ξήρανση προϊόντα και εξέρχεται από την καμινάδα.