Θεραπευτικά μέλια: Άθερμο μέλι ερείκης με superfoods.

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Τα ζιζανιοκτόνα Roundup της Monsanto ευθύνονται και για την αύξηση του αυτισμού


ζιζανιοκτόνα-αυτισμός-σε-παιδιά
 Είναι τα εμβόλια η μοναδική αιτία που αυξάνει τα ποσοστά αυτιστικών διαταραχών; Σύμφωνα με νέα έρευνα του MIT, τα ζιζανιοκτόνα της Monsanto είναι εξίσου υπεύθυνα για τη μαζική αύξηση των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού σε, με την εταιρεία-κολοσσό να είναι υπόλογη για ακόμη έναν τεράστιο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία..
Πιο συγκεκριμένα το ζιζανιοκτόνο Roundup είναι αυτό που ενοχοποιείται σύμφωνα με την έρευνα: δεδομένα που συλλέχθησαν από πολλαπλές κυβερνητικές πηγές αποκαλύπτουν ότι η σταθερά αυξανόμενη επιδημία αυτισμού στις ΗΠΑ συσχετίζεται άμεσα με την αυξανόμενη χρήση τηςγλυφοσάτης στις καλλιέργειες, του κύριου δηλαδή ενεργού συστατικού του Roundup.
Ερευνητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) συγκέντρωσε αρκετές εκθέσεις δεδομένων που αποδεικνύουν μία συνδυαστική αύξηση μεταξύ της χρήσης γλυφοσάτης και των περιπτώσεων αυτισμού.
Ο επιπολασμός έχει αυξηθεί από περίπου έναν στους 5.000 ανθρώπους το 1975 σε 1 στους 68 στις ημέρες μας.
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γραφήματα της έκθεσης με τίτλο «Η  Γλυφοσάτη Είναι το Τοξικό Χημικό Που μας Αρρωσταίνει Όλους;», αποκαλύπτει έναν συντελεστή συσχέτισης μεταξύ του αυτισμού και της χρήσης γλυφοσάτης (σ.σ. pentapostagma.gr – correlation coefficient) με τιμή 0.9972 κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.
Η τιμή αυτή πλησιάζει «τρομακτικά» την τέλεια συσχέτιση της τιμής 1.0, αποδεικνύοντας την άμεση σχέση-συσχετισμό μεταξύ χρήσης γλυφοσάτης και αύξησης των διαταραχών του αυτισμού..
Η Γλυφοσάτη βλάπτει τα βακτήρια του στομάχου, οδηγώντας σε συμπτώματα αυτισμού
Το ανθρώπινο μικροβίωμα του εντέρου, όπως αποδεικνύεται, επηρεάζεται άμεσα από τη γλυφοσάτη. Δίχως αυτό να προξενεί έκπληξη, τα συμπτώματα της έκθεσης μοιάζουν με αυτά του αυτισμού, που περιλαμβάνουν συμπτώματα όπως το φλεγμονώδες σύνδρομο εντέρου, η ανεπάρκεια σεροτονίνης και μελατονίνης, η ανεπάρκεια αρωματάσης, ανεπάρκεια σε μεταλλικά στοιχεία, και οι μιτοχονδριακές διαταραχές.
Επιπρόσθετα, αρκετά ακόμη αδρανή συστατικά που περιέχονται στη σύσταση του Roundup δρουν ως ενισχυτές της τοξικότητας της γλυφοσάτης, με τις πρόσθετες ουσίες που περιέχει να μην έχουν ελεγχθεί ποτέ για ζητήματα ασφάλειας.

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Τα 12 χειρότερα προϊόντα που έχουν φτιαχτεί από την Monsanto




Αυτά είναι τα 12 πιο επιβλαβή προϊόντα που έχουν φτιαχτεί από τον γίγαντα της βιοτεχνολογίας, την Monsanto:
1. Ζαχαρίνη
Η απλή ζαχαρίνη είναι τεχνητή γλυκαντική ουσία. Τον 20ο αιώνα η Monsanto θέλησε να χρησιμοποιήσει την ζαχαρίνη στην μαζική παραγωγή για λογαριασμό της Coca Cola.
Αρχικά, η ουσία είχε επαινεθεί χάρη στην ιδιότητά της να προσφέρει γλυκιά γεύση χωρίς θερμίδες. Ωστόσο, τη δεκαετία του 1970, μία επιστημονική έρευνα αποκάλυψε ότι η ζαχαρίνη προκάλεσε καρκίνο σε ποντίκια πειραματόζωα. Για λίγο καιρό η ουσία μπήκε στην λίστα των καρκινογόνων ουσιών. Μετά από έντονες πιέσεις, η έρευνα χαρακτηρίστηκε εσφαλμένη και αποσύρθηκε, με αποτέλεσμα η ζαχαρίνη να βγει από την «μαύρη λίστα» να μπει ξανά στην παραγωγή. Σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως σε ποτά, γλυκά, μπισκότα, οδοντόκρεμες κ.ά.

2. PCB’s
Τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια και τριφαινύλια (PCB/PCT) είναι ελαιώδεις σύνθετες χημικές ουσίες που είχαν χρησιμοποιηθεί ευρύτατα στο παρελθόν λόγων των μοναδικών φυσικοχημικών τους ιδιοτήτων ως διηλεκτρικά υγρά σε μετασχηματιστές (Μ/Σ) και πυκνωτές, σε συστήματα μεταφοράς θερμότητας, ως πρόσθετα υδραυλικών ελαίων, ως επιβραδυντικά φλόγας και σε άλλες εφαρμογές. Τα PCB/PCT είναι τοξικές ενώσεις τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το υπέδαφος, τη χλωρίδα και την πανίδα.
Παρασκευάζονταν από το 1929 έως το 1979 ώσπου απαγορεύτηκαν. Τα PCB έχουν συνδεθεί με την πρόκληση καρκίνου, καθώς και με μια σειρά από αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπινου ανοσοποιητικού, αναπαραγωγικού, νευρικού και ενδοκρινικού συστήματος.
Ενώ έχουν απαγορευτεί από το 1979, μία μελέτη του 2011 αποκάλυψε ότι ακόμα εμφανίζονται στα αίμα εγκύων. Τα PCB χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή ειδών ευρείας κατανάλωσης όπως: καλώδια, πλαστικά, κόλλες, χρώματα κ.ά.
3. Πολυστυρένιο
Το πολυστυρένιο (πολυφαινυλαιθένιο) είναι ένας αρωματικός υδρογονάνθρακας. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή υλικών με μονωτική χρήση αλλά και για ελαφρά, περίπλοκα σχήματα που χρησιμοποιούνται ως υλικά συσκευασίας και φόρμες για χύτευση μετάλλων. Η παραγωγή πολυστερίνης ξεκίνησε από την Monsanto το 1941.
Γιατί είναι κακό; Γιατί πρόκειται για μη βιοδιασπώμενο υλικό που επιβαρύνει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το περιβάλλον. Η χρόνια έκθεση στο υλικό έχει συνδεθεί με συμπτώματα όπως: κατάθλιψη, πονοκέφαλοι, αδυναμία, κούραση.
Χρησιμοποιείται σχεδόν παντού, αλλά συχνότερα στις συσκευασίες τροφίμων (γνωστό ως φελιζόλ).  Έχει σταθεροποιήσει τη θέση του στην παγκόσμια αγορά καθώς θεωρείται πιο ανθεκτικό σε σχέση με τις χάρτινες ή τις πλαστικές συσκευασίες, τις οποίες όμως μπορούμε να ανακυκλώσουμε…
4. Πυρηνικά όπλα
Ενδιαφέρον ο ρόλος που έπαιξε η Monsanto και στο θέμα των πυρηνικών όπλων. Η εταιρεία ανέπτυξε ένα τμήμα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο  Manhattan Project από το 1943 έως το 1945. Το Manhattan Project, ήταν υπεύθυνο για την παραγωγή των πρώτων ατομικών βομβών για τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο.
5. DDT
Το DDT (dichlorodiphenyltrichloroethane) ήταν ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο φυτοφάρμακο με στόχο την καταπολέμηση των κουνουπιών για την μη εξάπλωση της ελονοσίας. Η Monsanto υπήρξε ένας από τους πρώτους κατασκευαστές του εντομοκτόνου.
Απαγορεύτηκε το 1972 γιατί συνδέθηκε με την καταστροφή του ήπατος, τη μειωμένη αναπαραγωγική ικανότητα και με προσωρινές βλάβες στο νευρικό σύστημα.
Δυστυχώς η διάσπαση του DDT μπορεί να ξεπεράσει και τα 15 χρόνια και γι” αυτό ακόμα εμφανίζονται ίχνη σε εδάφη. Ο άνθρωπος μπορεί να εκτεθεί στο DDT μέσα από την κατανάλωση μολυσμένων ψαριών, καλλιεργειών, είτε μέσω του αέρα.
6. Διοξίνη
Οι διοξίνες θεωρούνται από τα πιο τοξικά χημικά. Η Monsanto από το 1945,  άρχισε να προωθεί τη χρήση των χημικών φυτοφαρμάκων στη γεωργία.
Το μεγαλύτερο κακό που προκαλούν οι διοξίνες είναι κυρίως η ικανότητά τους να συσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα. Σχετική έρευνε έδειξε ότι οι διοξίνες μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο στον άνθρωπο.
Ακριβώς αυτή η συσσώρευση φέρνει τις διοξίνες στο πιάτο μας! Εντοπίζονται κυρίως στο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.
7. Agent Orange
Ένα ζιζανιοκτόνο που χρησιμοποιήθηκε για χημικό πόλεμο στο Βιετνάμ. Η Monsanto… έτυχε να είναι ένας από τους δύο μεγάλους κατασκευαστές του φονικού όπλου.
Το Agent Orange θεωρήθηκε υπεύθυνο για πάνω από 400.000 θανάτους και 500.000 γενετικές ανωμαλίες, ενώ ένα εκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από προβλήματα υγείας που προκλήθηκαν από αυτό.
Οι επιπτώσεις του Agent Orange στο Βιετνάμ εξακολουθούν να είναι αισθητές. Η πρώτη επίσημη προσπάθεια καθαρισμού άρχισε μόλις το 2012. Ορισμένες χημικές ουσίες του Agent Orange μπορεί ακόμα να βρεθούν σε ορισμένα ζιζανιοκτόνα που χρησιμοποιούνται σήμερα.
8. Λιπάσματα με βάση το πετρέλαιο
Όπως υποδηλώνει το όνομα, τα λιπάσματα με βάση το πετρέλαιο χρησιμοποιούνται σε εδάφη για να βοηθήσουν στην γρήγορη ανάπτυξη των φυτών. Η Monsanto μπήκε στην παραγωγή τους το 1955, με την αγορά ενός μεγάλου διυλιστηρίου.
Τα συγκεκριμένα λιπάσματα έχει αποδειχθεί ότι καταστρέφουν τους ευεργετικούς μικροοργανισμούς του εδάφους. Αυτή η καταστροφή αποστειρώνει τελικά το έδαφος και το κάνει πλήρως εξαρτώμενο από εξωτερικούς παράγοντες, όπως τα λιπάσματα, για να αναπτυχθεί.
Δυστυχώς, χρησιμοποιούνται ευρέως σε όλο τον κόσμο καθώς οι αγρότες έχουν μεγαλύτερο έλεγχο της ποσότητας που παράγουν.

9. RoundUp
Το RoundUp είναι το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο ζιζανιοκτόνο σε όλο τον κόσμο. Το 1970 η Monsanto έφτιαξε το τμήμα γεωργικών χημικών, με το RoundUp να είναι το βραβευμένο και Νο1 ζιζανιοκτόνο της.
Η ουσία Glyphosate που εμπεριέχει το ζιζανιοκτόνο έχει συνδεθεί με τον καρκίνο σε αρκετές μελέτες. Οι έρευνες έδειξαν ότι μπορεί να προκαλέσει χημική ενδοκρινική διαταραχή και να παρέμβει στο ορμονικό σύστημα των θηλαστικών. Προκαλεί διαταραχές της ανάπτυξης, γενετικές ανωμαλίες και καρκινικούς όγκους.
Το RoundUp έχει εγκριθεί και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα ως ζιζανιοκτόνο.
10. Ασπαρτάμη
Όπως η ζαχαρίνη έτσι και η ασπαρτάμη είναι τεχνητή γλυκαντική ουσία που χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης σε τρόφιμα και ποτά. Η Monsanto απέκτησε το 1985 την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ασπαρτάμης.
Πολλές έρευνες έχουν δείξει τις αρνητικές επιπτώσεις της ασπαρτάμης στον ανθρώπινο οργανισμό:
    Aspartame: The Bitter Truth Behind This Toxic Sweetener
    The Shocking Story of How Aspartame Became Legal
    Aspartame Damages The Brain At Any Dose
Η ασπαρτάμη χρησιμοποιείται ευρέως σε αναψυκτικά διαίτης, γιαούρτια, τσίχλες, σάλτσες, δημητριακά και πολλά άλλα προϊόντα.
11. Αυξητική Ορμόνη Βοοειδών (rBGH)
Η rBGH αναπτύχθηκε από τη Monsanto και είναι μια γενετικά τροποποιημένη ορμόνη που χορηγείται με ένεση σε αγελάδες γαλακτοπαραγωγής για να παράγουν περισσότερο γάλα.
Με την τεχνητή αύξηση της παραγωγής γάλακτος, η rBGH αυξάνει επίσης τα επίπεδα πύον, τα κατάλοιπα αντιβιοτικών και την ορμόνη IGF-1 που επιταχύνει τον καρκίνο! Όταν καταναλώνεται από τους ανθρώπους συνεχίζει να ενεργεί ως επιταχυντής του καρκίνου και έχει συνδεθεί με τον καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Η RBGH χρησιμοποιείται ακόμα, συνήθως με μία ένεση που γίνεται σε αγελάδες γαλακτοπαραγωγής κάθε δεύτερη εβδομάδα.

12. Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Monsanto ξεκίνησε την καμπάνια που προωθεί μέχρι σήμερα ότι βοηθάει ώστε όλος ο κόσμος να έχει φαγητό.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

6+1 πράγματα που μάθαμε στο Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας



Με περισσότερους από 250 συμμετέχοντες οι οποίοι παρακολούθησαν ταυτοχρόνως από 8 νησιά των Κυκλάδων τις παρουσιάσεις και τοποθετήσεις 30 διακεκριμένων ειδικών από Ελλάδα και εξωτερικό, ολοκληρώθηκε το πρώτο Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας που διεξήχθη στη Σύρο.
Το  Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας διεξήχθη από τις 9 έως τις 11 Οκτώβρη, με θέμα «Η Μελισσοκομία στη Μεσόγειο από την αρχαιότητα έως και σήμερα: ιστορικά ευρήματα και επίκαιρα θέματα».
Μια συνδιοργάνωση του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, του Eva Crane Trust (το διάσημο κοινωφελές ίδρυμα για θέματα μελισσοκομίας στην Αγγλία) και του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «ΔΗΜΗΤΡΑ» η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία καθώς αναδείχθηκαν θέματα της μελισσοκομίας της περιοχής, ιστορίας και επίκαιροι προβληματισμοί.
Επτά σημεία ιδιαίτερης σημασίας αναδείχθηκαν μέσα από τις παρουσιάσεις και τον διάλογο μεταξύ επιστημόνων και μελισσοκόμων:
1. Οι Κυκλάδες έχουν μια πολύ πλούσια κληρονομιά στην παραδοσιακή όσο και στη σύγχρονη μελισσοκομία. Επομένως πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη, πιο μεθοδική οργάνωση και υποστήριξη του κλάδου.
2. Η διατήρηση και προστασία σημαντικών παραδόσεων όπως της μελισσοκομικής πρακτικής στην ύπαιθρο και στον αγρό και όχι στο μουσείο (συμπεριλαμβανομένων των κυψελών και των μελισσιών), δημιουργεί ένα δυναμικό πεδίο μελλοντικής αναπτυξιακής δραστηριότητας καθώς και ένα ανεκτίμητο περιουσιακό στοιχείο για την κοινωνία και για την τουριστική βιομηχανία, για παράδειγμα ‘μελισσοτουρισμός’, ξεκινώντας από την επίσημη καταγραφή της πολιτιστικής αυτής κληρονομιάς.
3. Το μέλι είναι ένα σημαντικό αγροτικό προϊόν των νησιών. Είναι συνώνυμο με την ευεξία, την αγνότητα και τη φύση. Όσο υψηλότερης ποιότητας είναι το τελικό προϊόν τόσο μεγαλύτερη η εμπορική αξία και οι ευκαιρίες εξαγωγής.  Τα μη τυποποιημένα, ανώνυμα προϊόντα είναι πιο ευάλωτα σε νοθεία, εκμετάλλευση και σε μη ασφαλείς πρακτικές. Η σωστή τυποποίηση και πιστοποίηση προϊόντων κυψέλης είναι απαραίτητη για τη διαφύλαξη της υψηλής ποιότητας, καθώς και τη σωστή διακίνηση των προϊόντων στην αγορά ως επώνυμων, με ονομασία προέλευσης.
4. Η ορθή μελισσοκομική πρακτική (σωστό χειρισμοί και αποφυγή ρυπογόνων ουσιών) μαζί με το υπέροχο κλίμα και τη χαρακτηριστική βλάστηση των νησιών θα αναδείξουν ακόμα περισσότερο την αξία των μελισσοκομικών προϊόντων στις Κυκλάδες.
5. Οι μέλισσες αποτελούν δείκτες βιο-ασφάλειας και επηρεάζουν την ευρύτερη ισορροπία του οικοσυστήματος, απαραίτητη προϋπόθεση για την αγροτική οικονομία των νησιών. Η υγιής και άφθονη παρουσία τους είναι ζωτικής σημασίας για την αγροτική ανάπτυξη γενικότερα. Έτσι, η συνεχής παροχή των μελισσοκόμων με πληροφορίες και τεχνητή υποστήριξη, θα διατηρεί υγιής και άφθονους τους ντόπιους πληθυσμούς οι οποίοι πρέπει να διατηρηθούν δεδομένου ότι διαθέτουν συγκεκριμένα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσαρμογής στις ξηροθερμικές συνθήκες των νησιών.
6. Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικούς επιστήμονες και τεχνογνωσία καθώς και φορείς και οργανισμούς με σημαντική επιρροή στα κέντρα λήψεις αποφάσεων. Είναι απαραίτητες οι συνεργασίες για να διοχετεύεται σωστά η πληροφορία που βοηθά την πρακτική της μελισσοκομίας. Η κατανόηση των παραδοσιακών μεθόδων και η συνεχής επαφή με τους ειδικούς σαφώς βοηθά τους μελισσοκόμους να γίνουν καλύτεροι και να οργανώσουν την μελισσοκομική δραστηριότητας τους περισσότερο επαγγελματικά.
7. Η εύστοχη τοποθέτηση του Προέδρου του Αγγλικού Ιδρύματος Eva Crane, κ. Richard Jones, αποτελεί το τελικό σημείο: “ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ=ΚΑΛΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ. ΚΑΛΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ = ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ. ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΙ = ΕΠΙΚΕΡΔΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ”.
Οι διοργανωτές ευχαριστούν θερμά τους χορηγούς του Συμποσίου για την όλη προσφορά τους: την Αnel-Standard, Apivita, Βlue Star & Advance Science και τους τοπικούς παραγωγούς και έμπορους προϊόντων: τα λουκουμοποιεία Kορρές, Δεναξάς, Συκουτρή, τα παντοπωλεία Πρέκα και Τόπων Γεύσεις, το τυροκομείο Ζωζεφίνος, τα Σύρου Εδέσματα, τα καλλυντικά Φύσις.
Ευχαριστούν θερμά και τους  τοπικούς μελισσοκόμους που προσέφεραν θυμαρίσιο μέλι και ιδιαίτερα το Σύλλογο Μελισσοκόμων Σύρου με τη φροντίδα του οποίου πραγματοποιήθηκε επίσκεψη σε παλαιό μελισσοκομείο του νησιού το Σάββατο πρωί.
 
- See more at: http://www.koinignomi.gr/news/oikonomia/epiheirimatikotita/2014/10/15/61-pragmata-poy-mathame-sto-diethnes-symposio-melissokomias.html#sthash.HNl2u1Od.dpuf

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Ολοκληρώθηκε το Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας στη Σύρο

Με περισσότερους από 250 συμμετέχοντες οι οποίοι παρακολούθησαν ταυτοχρόνως από 8 νησιά των Κυκλάδων τις παρουσιάσεις και τοποθετήσεις 30 διακεκριμένων ειδικών από Ελλάδα και εξωτερικό, ολοκληρώθηκε το πρώτο Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας στις Κυκλάδες, από τις 9 έως τις 11 Οκτώβρη, με θέμα «Η Μελισσοκομία στη Μεσόγειο από την αρχαιότητα έως και σήμερα: ιστορικά ευρήματα και επίκαιρα θέματα». Μια συνδιοργάνωση του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, του Eva Crane Trust (το διάσημο κοινωφελές ίδρυμα για θέματα μελισσοκομίας στην Αγγλία) και του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «Δήμητρα» η οποία σημείωσε μεγάλη επιτυχία καθώς αναδείχθηκαν θέματα της μελισσοκομίας της περιοχής, ιστορίας και επίκαιροι προβληματισμοί.

Η ιστορία και το μέλλον

Σημαντικά ευρήματα ιστορικά και αρχαιολογικά παρουσιάστηκαν από το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τις Κυκλάδες και τη Μεσόγειο γενικότερα, καλύπτοντας 4,000 χρόνια πορείας της μελισσοκομικής πρακτικής μέσα στους αιώνες, νέα ευρήματα σε σχέση με τις ντόπιες φυλές μελισσών, τα χαρακτηριστικά και τη διατήρησή τους, και ευρήματα για τις διαφορετικού τύπου κυψέλες. Επίκαιρα θέματα, προβληματισμοί και πρακτικές παρουσιάστηκαν επίσης σε μια προσπάθεια ευρείας κάλυψης όλων των σοβαρών θεμάτων που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονοι μελισσοκόμοι. Όπως υπογράμμισε και ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κυκλάδων κ. Γιάννης Ρούσσος «ένα Συμπόσιο τέτοιας δυναμικής έχει τρεις κύριους στόχους: την καλύτερη ενημέρωση όλων των ενδιαφερόμενων, την καλύτερη δικτύωση των εμπλεκόμενων μερών και την διαμόρφωση κοινών δεσμεύσεων για την ανάπτυξη του κλάδου».

Επτά σημεία σημασίας

Επτά σημεία ιδιαίτερης σημασίας αναδείχθηκαν μέσα από τις παρουσιάσεις και τον διάλογο μεταξύ επιστημόνων και μελισσοκόμων:
  1. Οι Κυκλάδες έχουν μια πολύ πλούσια κληρονομιά στην παραδοσιακή όσο και στη σύγχρονη μελισσοκομία. Επομένως πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη, πιο μεθοδική οργάνωση και υποστήριξη του κλάδου.
  2. Η διατήρηση και προστασία σημαντικών παραδόσεων όπως της μελισσοκομικής πρακτικής στην ύπαιθρο και στον αγρό και όχι στο μουσείο (συμπεριλαμβανομένων των κυψελών και των μελισσιών), δημιουργεί ένα δυναμικό πεδίο μελλοντικής αναπτυξιακής δραστηριότητας καθώς και ένα ανεκτίμητο περιουσιακό στοιχείο για την κοινωνία και για την τουριστική βιομηχανία, για παράδειγμα ‘μελισσοτουρισμός’, ξεκινώντας από την επίσημη καταγραφή της πολιτιστικής αυτής κληρονομιάς.
  3. Το μέλι είναι ένα σημαντικό αγροτικό προϊόν των νησιών. Είναι συνώνυμο με την ευεξία, την αγνότητα και τη φύση. Όσο υψηλότερης ποιότητας είναι το τελικό προϊόν τόσο μεγαλύτερη η εμπορική αξία και οι ευκαιρίες εξαγωγής. Τα μη τυποποιημένα, ανώνυμα προϊόντα είναι πιο ευάλωτα σε νοθεία, εκμετάλλευση και σε μη ασφαλείς πρακτικές. Η σωστή τυποποίηση και πιστοποίηση προϊόντων κυψέλης είναι απαραίτητη για τη διαφύλαξη της υψηλής ποιότητας, καθώς και τη σωστή διακίνηση των προϊόντων στην αγορά ως επώνυμων, με ονομασία προέλευσης.
  4. Η ορθή μελισσοκομική πρακτική (σωστό χειρισμοί και αποφυγή ρυπογόνων ουσιών) μαζί με το υπέροχο κλίμα και τη χαρακτηριστική βλάστηση των νησιών θα αναδείξουν ακόμα περισσότερο την αξία των μελισσοκομικών προϊόντων στις Κυκλάδες.
  5. Οι μέλισσες αποτελούν δείκτες βιο-ασφάλειας και επηρεάζουν την ευρύτερη ισορροπία του οικοσυστήματος, απαραίτητη προϋπόθεση για την αγροτική οικονομία των νησιών. Η υγιής και άφθονη παρουσία τους είναι ζωτικής σημασίας για την αγροτική ανάπτυξη γενικότερα. Έτσι, η συνεχής παροχή των μελισσοκόμων με πληροφορίες και τεχνητή υποστήριξη, θα διατηρεί υγιής και άφθονους τους ντόπιους πληθυσμούς οι οποίοι πρέπει να διατηρηθούν δεδομένου ότι διαθέτουν συγκεκριμένα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσαρμογής στις ξηροθερμικές συνθήκες των νησιών.
  6. Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικούς επιστήμονες και τεχνογνωσία καθώς και φορείς και οργανισμούς με σημαντική επιρροή στα κέντρα λήψεις αποφάσεων. Είναι απαραίτητες οι συνεργασίες για να διοχετεύεται σωστά η πληροφορία που βοηθά την πρακτική της μελισσοκομίας. Η κατανόηση των παραδοσιακών μεθόδων και η συνεχής επαφή με τους ειδικούς σαφώς βοηθά τους μελισσοκόμους να γίνουν καλύτεροι και να οργανώσουν την μελισσοκομική δραστηριότητας τους περισσότερο επαγγελματικά.
  7. Η εύστοχη τοποθέτηση του Προέδρου του Αγγλικού Ιδρύματος Eva Crane, κ. Richard Jones, αποτελεί το τελικό σημείο: “Ενημερωμένοι Μελισσοκόμοι = Καλοί Μελισσοκόμοι. Καλοί Μελισσοκόμοι = Επιτυχημένοι Μελισσοκόμοι. Επιτυχημένοι Μελισσοκόμοι = Επικερδής Μελισσοκομία”.
O Πρόεδρος του Iδρύματος Eva Crane δεν παρέλειψε να εκφράσει τον ενθουσιασμό του για την άρτια διοργάνωση και την εξαιρετική συνεργασία τόσο με το Επιμελητήριο Κυκλάδων όσο και με τον ΕΛΓΟ Δήμητρα, ευχόμενος για μελλοντικές διοργανώσεις και συνεργασίες τέτοιου επιπέδου.

Νέα δεδομένα και έντονος διάλογος

Μέσα από τις ομιλίες πολλών Ελλήνων αλλά και αρκετών παγκοσμίου φήμης επιστημόνων, καθώς και μέσα από τις παρεμβάσεις της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, τοπικών συλλόγων από διαφορετικά νησιά της περιοχής και ντόπιων παραγωγών αναδείχθηκαν τα προβλήματα και οι δυνατότητες ανάπτυξης και προοπτικής του κλάδου.
Η καταστροφική επίδραση της Βαρρόα στην παραδοσιακή μελισσοκομία από τον Πρόεδρο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μελισσοκόμων - Apimondia και η αναφορά στα αρχαιολογικά ευρήματα ανέδειξε την σημασία τα μελισσοκομίας ως νησιωτική δραστηριότητα. Ακούστηκαν νέα δεδομένα για τα χαρακτηριστικά των ντόπιων πληθυσμών καθώς και τρόποι διαχείρισης και διατήρησής τους συγχρόνως με τους παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία των μελισσών. Ενημερωθήκαμε για τις προοπτικές του κλάδου και τη δυνατότητα διατήρησης βιώσιμων μελισσοκομικών εκμεταλλεύσεων στα νησιωτικά συμπλέγματα. Τονίστηκαν οι κανόνες της ορθής μελισσοκομικής πρακτικής και η αρτιότερη ανάπτυξη των μελισσοκομικής χλωρίδας.
Η συμμετοχή του ΕΛΓΟ Δήμητρα και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ήταν επίσης δυναμική και ουσιαστική στην παράθεση των παραπάνω αλλά και στην ενθάρρυνση ότι θα δοθούν νέες προοπτικές για την ανάπτυξη του κλάδου. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε η κ. Φανή Χατζήνα του Ινστιτούτου Μελισσοκομίας του ΕΛΓΟ Δήμητρα, «τα ευρήματα της παραδοσιακής μελισσοκομίας αξίζει να διατηρηθούν γιατί μας εφοδιάζουν με χρήσιμα στοιχεία για το μέλλων. Όμως η ανάπτυξη του κλάδου απαιτεί και την βελτίωση και αναπαραγωγή των ντόπιων μελισσών για σωστή διαχείριση και βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου».
Για το αναλυτικό πρόγραμμα του Συμποσίου, τις περιλήψεις των παρουσιάσεων, τις βιντεοσκοπημένες εργασίες του Συμποσίου και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε το σύνδεσμο http://www.e-kyklades.gr/articles/article.jsp?context=103&categoryid=1002&articleid=31708.
 

Καναδάς: Μελισσοκόμοι ζητούν αποζημίωση 400 εκατομμυρίων δολαρίων από Bayer και Sygenta για τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα


καναδάς-μελισσοκόμοι-αποζημίωση
Καναδοί μελισσοκόμοι κατέθεσαν αγωγή κατά των δύο πασίγνωστων κατασκευαστών φυτοφαρμάκων, ζητώντας αποζημίωση ύψους 400 εκατομμυρίων δολαρίων για τις ζημιές και τις καταστροφικές επιδράσεις τωννεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων, που ενοχοποιούνται άμεσα με την καταστροφή των αποικιών των μελισσών.
«Ο στόχος είναι να σταματήσει η χρήση νεονικοτινοειδών ώστε να σταματήσουν να βλάπτονται οι μέλισσες αλλά και οι μελισσοκόμοι», δήλωσε η δικηγόρος των μελισσοκόμων Paula Lombardi.
Η αγωγή κατατέθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Οντάριο (σ.σ. pentapostagma.gr – Ontario Superior Court) στις 2 Σεπτεμβρίου από δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες-παραγωγούς μελιού, την Sun Parlor Honey Ltd. και την Munro Honey. Την αμέσως επόμενη ημέρα, η Ένωση Μελισσοκόμων του Οντάριο ανακοίνωσε δημόσια το ζήτημα της αγωγής και προσκάλεσε και άλλους μελισσοκόμους να συμμετάσχουν στον αγώνα. Έως τις 4 Σεπτεμβρίου, περισσότεροι από 30 μελισσοκόμοι είχαν ήδη υπογράψει για να στηρίξουν την αγωγή..
Μεγάλη καταστροφή στις αποικίες των μελισσών
Τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα, που περιέχουν τις δραστικές ουσίες imidacloprid (σ.σ. pentapostagma.gr – ιμιδακλοπρίδη), clothianidin και thiamethoxam, είναι συστημικά φυτοφάρμακα που τοποθετούνται στους σπόρους πριν από την φύτευση.
Τα νευροτοξικά χημικά στη συνέχεια καθιστούν το φυτό δηλητηριώδες. Αυτό σημαίνει ότι τα πουλιά ή έντομα που θέλουν να τραφούν με νέκταρ ή/και είναι επικονιαστές, δηλητηριάζονται από την τοξικότητα του φυτού.
«Τα φυτά καθίστανται δηλητηριώδη όχι μόνο για τα έντομα τα οποία θέλουν να καταπολεμήσουν οι γεωργοί, αλλά και για ωφέλιμα έντομα όπως οι μέλισσες», δήλωσε η Jennifer Sass, επιστήμων του Natural Resources Defense Council.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι οι μέλισσες που εκτίθενται στα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα υποφέρουν από έλλειψη συντονισμού, συγκεντρώνουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποτύχουν να επιστρέψουν στις κυψέλες τους, και δημιουργούν μικρότερες αποικίες από τις μέλισσες που δεν εκτίθενται. Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την Health Canada το 2013, το 70 τοις εκατό όλων των νεκρών μελισσών βρέθηκαν θετικές σε έκθεση σε νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα.
Προσπαθώντας να δώσει μία λύση σε αυτά τα σοβαρά προβλήματα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιόρισε για δύο χρόνια τη χρήση νεονικοτινοειδών, ενώ το Οντάριο έχει ήδη ανακοινώσει ότι σχεδιάζει να ρυθμίσει ακόμη αυστηρότερο το πλαίσιο χρήσης τους.
Στην αγωγή που κατατέθηκε οι μελισσοκόμοι κατηγορούν τις Bayer CropScience Inc. και Syngenta Canada Inc. καθώς και τις μητρικές τους εταιρείες, για αμέλεια στο σχεδιασμό, την κατασκευή, πώληση και διανομή των φυτοφαρμάκων. Η αγωγή αναφέρει ότι η αμελής συμπεριφορά των εταιρειών έχει οδηγήσει με άμεσο τρόπο στη ζημιά ή τους θανάτους των αποικιών των μελισσών και την μόλυνση των κυψελών, τη μείωση στην παραγωγή μελιού, σε διαφυγόντα κέρδη και στην αύξηση του κόστους εργασίας και παραγωγής για τους μελισσοκόμους.

Τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα απειλούν άμεσα τα οικοσυστήματα του Καναδά


νεονικοτινοειδή
Το οικοσύστημα του Ontario, στον Καναδά, εκπέμπει σήμα SOS, καθώς οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν για μία επικείμενη κατάρρευση του  αν συνεχιστεί η αλόγιστη χρήση των νεονικοτινοειδών ζιζανιοκτόνων.
Ο Gord Miller, ο επίτροπος Περιβάλλοντος του Ontario, στην ετήσια έκθεσή του (σ.σ. pentapostagma.gr – έτος αναφοράς 2013/2014) αναφέρθηκε λεπτομερώς σε συγκεκριμένες πρακτικές που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Ανάμεσα σε αυτές τις πρακτικές συμπεριλαμβάνεται και η χρήση νεονικοτινοειδών, ενός νευρο-ενεργού εντομοκτόνου, που έχει παρόμοια χημική σύσταση με αυτή της νικοτίνης.
«Τα νεονικοτινοειδή επηρεάζουν το σύνολο των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των λιμνών και των ποταμιών, εξαιτίας του διπλασιασμού της χρήσης τους τα τελευταία δύο χρόνια, και ειδικότερα στις περιοχές με μεγαλύτερη γεωργική δραστηριότητα», αναφέρει ο Επίτροπος του Ontario για το Περιβάλλον.
Η εκτεταμένη χρήση των νεονικοτινοειδών έχει συνδεθεί, σύμφωνα με επιστήμονες, με τους μαζικούς θανάτους των μελισσών, έτερων εντόμων επικονιαστών, πουλιών και υδρόβιων οργανισμών, οδηγώντας σε ένα «μαζικό αρνητικό αντίκτυπο» για τα οικοσυστήματα.
«Δεν έχουν πραγματοποιηθεί όλες οι απαραίτητες επιστημονικές μετρήσεις, αλλά όλα τα δεδομένα που έχω στα χέριά μου.. υποδεικνύουν ότι έχουμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη απειλή κατά της δομής και περιβαλλοντικής ακεραιότητας του οικοσυστήματος που έχω αντιμετωπίσει ποτέ στη ζωή μου – ακόμη μεγαλύτερη και από την απειλή που θέτουν τα εντομοκτόνα γενιάςDDT», αναφέρει ο Miller στην ετήσια έκθεση που εκπόνησε.
τα-νεονικοτινοειδή-φυτοφάρμακα-εξοντώνουν-και-τα-πουλιά
Ο Glen Murray, υπουργός Περιβάλλοντος του Ontario, δήλωσε ότι τα νεονικοτινοειδή είναι «πολύ τοξικότερα» από τα εντομοκτόνα γενιάς DDT. Τα εντομοκτόνα γενιάς DDT απαγορεύθηκαν το 1972 στον Καναδά, εξαιτίας ζητημάτων περιβάλλοντος και ασφάλειας.
«Τα νεονικοτινοειδή επηρεάζουν το περιβάλλον για χρόνια. Περίπου το 94% δεν πηγαίνει στα φυτά, αλλά στο έδαφος», δήλωσε ο Murray. «Επηρεάζει όχι μόνο τις μέλισσες που δημιουργούν αποικίες, αλλά και τις άγριες μέλισσες, τα πουλιά, το έδαφος, καθώς και τους βατράχους και τους υδρόβιους οργανισμούς».
Το Ontario δεν αποτελεί, ασφαλώς, τη μόνη περιοχή της Βόρειας Αμερικής που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με τη χρήση των νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων. Οι Spokane, της Washington και Eugene της Oregon έχουν ήδη εφαρμόσει την απαγόρευση χρήσης των συγκεκριμένων εντομοκτόνων.
Η Tuscon της Arizona ανακοίνωσε, επίσης, πρόσφατα, σχέδιο για την απαγόρευση των νεονικοτινοειδών στην πόλη εξαιτίας της χημικής τους επίδρασης και του αρνητικού αντίκτυπου για το περιβάλλον.
Πάνω από τις μισές κυψέλες μελισσών «χάθηκαν» στοOntario εξαιτίας των νεονικοτινοειδών
Οι αξιωματούχοι υγείας δήλωσαν ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να βρει τρόπους ώστε να αμβλύνει τον αντίκτυπο των νεονικοτινοειδών έως το 2016. Πάντως, αρκετοί ισχυρίζονται ότι η κυβέρνηση έχει πραγματοποιήσει πολύ περιορισμένες δράσεις για να αμβλύνει τη ζημιά που προκαλούν τα νεονικοτινοειδή εντομοκτόνα.
Η επαρχία του Οντάριο απώλεσε τον περασμένο χειμώνα, σύμφωνα με την Ένωση Μελισσοκόμων Ontario, το 58% των κυψελών μελισσών..
Η Ένωση Μελισσοκόμων ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά να δράσει παρά τις προειδοποιήσεις..

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Rodney Shakespeare: "Η απάτη στην Ελλάδα."



Γιατί οι μέλισσες-δολοφόνοι είναι τόσο επικίνδυνες

bees_2014_10_13_10_12_39_b2

Στις αρχές Οκτωβρίου ένας 32χρονος άντρας έχασε τη ζωή του από καρδιακή προσβολή, μετά από την επίθεση που δέχτηκε από ένα τεράστιο σμήνος, χιλιάδων μελισσών-δολοφόνων.
Οι αφρικανικές μέλισσες, γνωστές αλλιώς ως «μέλισσες-δολοφόνοι» περικυκλώνουν τα θύματά τους και ορμούν κατά εκατοντάδες ή και χιλιάδες, τσιμπώντας και εκτοξεύοντας το δηλητήριό τους στο δέρμα τους.
Μάλιστα, όπως αναφέρει δημοσίευμα του BBC News Magazine, μπορεί ακόμη να βάλουν στόχο και τα μάτια του θύματός τους. Ή να εισβάλλουν στο στόμα, τη ρινική κοιλότητα ή τα αυτιά του.
Τα θύματα πρέπει να τρέξουν πολύ μακριά για να γλιτώσουν… αν μπορούν να δουν μπροστά τους.
Εν τω μεταξύ, η ατμόσφαιρα «γεμίζει» με μια φερομόνη, που ειδοποιεί τις μέλισσες ότι έχει έρθει η ώρα να προστατέψουν την αποικία τους.
Κάτι παρόμοιο πρέπει να συνέβη εκείνο το πρωί της Τετάρτης, στις 9 Οκτωβρίου, όταν χιλιάδες μέλισσες βγήκαν από τη φωλιά τους σε μια γειτονιά στο Ντάγκλας της Αριζόνα.
Το σμήνος επιτέθηκε σε μια ομάδα τεσσάρων κηπουρών, οι οποίοι κούρευαν το γρασίδι και ξεχορτάριαζαν την ιδιοκτησία ενός 90χρονου. Ένας εξ αυτών, ένας 32χρονος άντρας, έπαθε καρδιακή προσβολή, ενώ ένας συνάδελφός του νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο, αφού δέχτηκε τα τσιμπήματα από περισσότερες από 100 μέλισσες.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, πιστεύεται ότι επρόκειτο για αφρικανικές μέλισσες, οι οποίες έχουν εξαπλωθεί σε πολλές περιοχές στο νότο των ΗΠΑ από το 1990.
Το είδος αυτό έχει θεωρηθεί υπεύθυνο και για άλλα παρόμοια «δολοφονικά» περιστατικά.
Το Δεκέμβριο του 2013 ένα σμήνος 30.000 μελισσών επιτέθηκε σε ένα ζευγάρι στο Τέξας, τσιμπώντας τον ένα περίπου 200 φορές και σκοτώνοντας τα άλογα μινιατούρες που διατηρούσαν.
Λίγο καιρό πιο πριν, ένας ακόμη άντρας από το Τέξας έχασε τη ζωή του, όταν περικυκλώθηκε από ένα σμήνος 40.000 μελισσών, ενώ το Μάρτιο της προηγούμενης χρονιάς, δύο υπάλληλοι σε ένα πάρκο στην περιοχή Τάμπα Μπέι της Φλόριντα δέχτηκαν επίθεση από ένα σμήνος 100.000 μελισσών, όμως ευτυχώς γλίτωσαν από τα δολοφονικά κεντριά τους.
«Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές μέλισσες, αυτό το υποείδος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην παρουσία των ανθρώπων» εξήγησε η JenniferFewell, καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών Ζωής του πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Δε χρειάζεται να κάνει κανείς μεγάλη προσπάθεια για να τις ενοχλήσει και να ενεργοποιήσει το φυσικό, αμυντικό τους σύστημα.
«Είναι πολύ εύκολο σε ελάχιστο χρόνο να μαζευτούν χιλιάδες αφρικανικές μέλισσες γύρω σου. Πέφτουν επάνω σου σα μια μεγάλη χιονόμπαλα. Πολύ συχνά βάζουν στόχο τα μάτια και το πρόσωπο, όμως δείχνουν μια ιδιαίτερη προτίμηση για τις σκουρόχρωμες περιοχές» είπε ακόμη η ίδια.
Το δηλητήριο των αφρικανικών μελισσών δεν είναι πιο τοξικό από αυτό των «ευρωπαϊκών ξαδελφών» τους. Αυτό που τις κάνει τόσο επικίνδυνες είναι ο τεράστιος αριθμός με τον οποίο συνηθίζουν να επιτίθενται.
«Επιπλέον, είναι πιο επιθετικές και πιο ευαίσθητες στις απειλές, ενώ η φερομόνη που εκλύουν –που ειδοποιεί και τα υπόλοιπα μέλη της αποικίας- μπορεί να ανιχνευτεί σε μεγάλη ακτίνα» είπε από την πλευρά της η επίκουρος καθηγήτρια Μελισσοκομίας από το τμήμα Εντομολογίας του πανεπιστημίου TexasA&M, JulianaRangel.
Οι μέλισσες τσιμπούν όταν αμύνονται. Όμως, ενώ μόνο το 10% των ευρωπαϊκών μελισσών μπορεί να υπερασπιστεί την κυψέλη του, στις αφρικανικές μέλισσες το έργο αναλαμβάνει ολόκληρη η αποικία.
«Δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει κανείς, εκτός από το να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί και όσο πιο μακριά μπορεί. Ακόμη και να πηδήξει κανείς μέσα στο νερό δε θα τον σώσει. Οι αφρικανικές μέλισσες θα περιμένουν τη στιγμή που θα βγει έξω από το νερό για να αναπνεύσει και θα εξαπολύσουν επίθεση» πρόσθεσε η Rangel.
Το συγκεκριμένο είδος προήλθε από τη Βραζιλία το 1956, όταν διασταυρώθηκαν ευρωπαϊκά και αφρικανικά υποείδη μελισσών, προκειμένου να βελτιωθεί η τροπική ανθεκτικότητά τους.
Και… όσο κι αν ακούγεται σαν σενάριο ταινίας τρόμου… ορισμένες από αυτές κατάφεραν να ξεφύγουν από το εργαστήριο ένα χρόνο μετά και μετανάστευσαν προς το βορρά.
Ανιχνεύθηκαν πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1985 και η πρώτη μόνιμη αποικία τους εντοπίστηκε στο Τέξας το 1990. Ο πληθυσμός τους εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα, ενώ η προτίμησή τους για πιο ζεστά κλίματα τις «περιόρισε» στις νότιες αμερικανικές πολιτείες.
Οι εντομολόγοι ωστόσο τονίζουν, ότι οι μέλισσες δεν αναζητούν τους ανθρώπους-θύματά τους. Επιτίθενται μόνο στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τις κυψέλες και τις βασίλισσές τους.
«Οι μέλισσες είναι τα πιο χρήσιμα έντομα για τον άνθρωπο. Γονιμοποιούν το ένα τρίτο των τροφίμων που καταναλώνουμε και μας δίνουν και το μέλι. Χάρη σε αυτές υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία στη διατροφή μας» κατέληξε η Rangel.


news.gr

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Η Μελισσοκομία στη Μεσόγειο από την Αρχαιότητα ως σήμερα





Η μελισσοκομία είναι από τις ελάχιστες οικονομικές δραστηριότητες του ανθρώπου που, όχι μόνο είναι φιλική προς το περιβάλλον, αλλά συντελεί και στην ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων. Η Ελλάδα παραδοσιακά διεκδικεί μια από τις πρώτες θέσεις στο διεθνή χώρο σε μελίσσια και σε παραγωγή μελιού, αναλογικά με τον πληθυσμό και την έκταση της.

Και ενώ σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία 20 χρόνια η ποσότητα των μελισσιών μειώνεται ή παραμένει στάσιμη, στην Ελλάδα αυξάνεται, με αποτέλεσμα η χώρα σήμερα να έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα μελισσιών από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες, τον 3πλάσιο αριθμό μελισσιών σε κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο από το μέσο όρο μελισσιών της Ευρώπης, την κατά 128 φορές μεγαλύτερη πυκνότητα από ότι η Αυστραλία και την κατά 33 φορές μεγαλύτερη από τις Η.Π Α.

Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα θα συζητηθούν Διεθνές Συμπόσιο Μελισσοκομίας, που λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά στις Κυκλάδες και θα πραγματοποιηθεί στις 9-11 Οκτωβρίου στην Ερμούπολη της Σύρου. Το διεθνές συμπόσιο διοργανώνεται από το Eπιμελητήριο Κυκλάδων και τον ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ», σε συνεργασία με τo Eva Crane Trust (το διάσημο κοινωφελές ίδρυμα για θέματα μελισσοκομίας προς τιμή της μεγάλης Ένα Crane, ιδρύτριας της IBRA βιβλιοθήκης) και έχει θέμα: «Η μελισσοκομία στη Μεσόγειο από την αρχαιότητα έως και σήμερα: ιστορικά ευρήματα και επίκαιρα θέματα». 

Περισσότεροι από 30 διακεκριμένοι ξένοι και Έλληνες ομιλητές θα δώσουν το «παρών», ενώ την ίδια ώρα σε ζωντανή σύνδεση με τις επτά αίθουσες του επιμελητηρίου στα νησιά Άνδρος, Μήλος, Μύκονος, Νάξος, Πάρος, Σαντορίνη, Τήνος, μία πλειάδα επιστημόνων καταξιωμένων στο χώρο τους, στην αρχαιολογία και τη μελισσοκομία θα παρουσιάσουν, για πρώτη φορά στο σύνολό τους, ευρήματα που σχετίζονται με την ιστορία της μελισσοκομίας στην Ελλάδα και στη Μεσόγειο.

Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται εισηγήσεις, παρουσιάσεις και συζητήσεις πάνω στην πορεία της μελισσοκομικής πρακτικής μέσα στους αιώνες, τις ντόπιες φυλές μελισσών, τα χαρακτηριστικά τους και τη διατήρησή τους, μελισσοκομικές πρακτικές και προβλήματα, έτσι ώστε να γεφυρωθεί η γνώση του παρελθόντος με τη μελλοντική προοπτική ανάπτυξης του κλάδου, αλλά και να οργανωθεί καλύτερα η επαγγελματική δραστηριότητα της περιοχής προς όφελος της τοπικής οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.

Μεταξύ των διακεκριμένων ομιλητών συγκαταλέγονται οι: Gilles Ratia, Πρόεδρος της Διεθνής Ομοσπονδίας Μελισσοκόμων - Apimondia, Richard Jones, Πρόεδρος του Eva Crane Trust, Gene Kritsky, καθηγητής Βιολογίας από τις ΗΠΑ, Amihai Mazar, αρχαιολόγος από το Ισραήλ, Irfan Kandemir, καθηγητής Βιολογίας από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, Cecilia Costa, ειδική ερευνήτρια από την Ιταλία. 

Η συμμετοχή στο συμπόσιο στα οκτώ σημεία παρακολούθησης είναι δωρεάν και οι εγγραφές πραγματοποιούνται διαδικτυακά μέσω του e-kyklades.gr.

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Οι μέλισσες και οι μελισσοκόμοι των ΗΠΑ στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο

Με αφορμή την επέτειο της απόβασης στη Νορμανδία, στις 6 Ιουνίου, η συγγραφέας Κάρεν Λόρενς (Karen Nielsen Lorence) έγραψε ένα πρωτότυπο άρθρο σχετικά με τη συνεισφορά των μελισσών και της μελισσοκομίας στην πολεμική προσπάθεια των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το άρθρο βρίσκεται στο διαδίκτυο και δημοσιεύεται και στο τεύχος Αυγούστου του American Bee Journal. Εν όψει της δικής μας εθνικής επετείου, στις 28 Οκτωβρίου και κυρίως επειδή το βρήκαμε ενδιαφέρον,  δημοσιεύουμε μια ελεύθερη διασκευή σε αυτό το τεύχος.
«Οι μελισσοκόμοι;» θα ρωτήσετε. «Τι σχέση έχουν οι μέλισσες και οι μελισσοκόμοι με τον πόλεμο;» «Στην πραγματικότητα, πάρα πολλά», είναι η απάντηση.
Πρώτα- πρώτα, δεδομένου ότι οι Ιάπωνες κατέλαβαν μερικές από τις χώρες από τις οποίες οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήγαγαν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, συν ότι οι θάλασσες ήταν γεμάτες εχθρικά πλοία και υποβρύχια, η ζάχαρη έγινε είδος πολυτελείας και μοιράζονταν με δελτίο. Έτσι, αφενός το μέλι ήταν σε μεγάλη ζήτηση αφετέρου οι μελισσοκόμοι βρέθηκαν σε δύσκολη θέση μην έχοντας αρκετή ζάχαρη να στηρίξουν τα μελίσσια τους. Όμως η ανάγκη να συντηρηθούν τα μελίσσια για να χρησιμεύσουν ως επικονιαστές και ως παραγωγοί μελιού και κεριού ήταν υψίστης σημασίας. Και επιπλέον ζάχαρη δόθηκε στα μελίσσια και πολλοί μελισσοκόμοι πήραν αναβολή στράτευσης για να υπηρετήσουν την πατρίδα ως μελισσοκόμοι!
Το Υπουργείο Γεωργίας στην Ουάσιγκτον συμπεριέλαβε το μέλι στο πρόγραμμα δανειοδότησης βασικών προϊόντων ώστε να αυξήσουν την παραγωγή τους, δεδομένου ότι η παραγωγή μελιού κρίθηκε «απαραίτητη» σε καιρό πολέμου. Το 1942, ο κλάδος κλήθηκε να κάνει μια αύξηση 20% στην παραγωγή τόσο μελιού όσο και κεριού επειγόντως.
Το μέλι ήταν τροφή κι επιπλέον έπρεπε να αντικαταστήσει και τη ζάχαρη που ήταν σε έλλειψη. Η επικονίαση επίσης έπαιζε τον πάντα σημαντικό της ρόλο, καθώς κατά τη διάρκεια του πολέμου οι καλές σοδειές ήταν απαραίτητες για τη διατροφική επάρκεια της χώρας και την καλή διατροφή των στρατευμάτων. Το κερί όμως;
Το Συμβούλιο Πολεμικής Παραγωγής (War Production Board) κατέγραψε πάνω από 350 χρήσεις για το κερί μέλισσας σε καιρό πολέμου για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες. Οι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον ανησυχούσαν αν θα υπάρξει επαρκής παραγωγή κεριού για να προμηθεύσει το Στρατό, το Ναυτικό, και την Πολεμική Αεροπορία. Η πραγματική «αποθήκη» του κεριού ήταν στα χέρια των μελισσοκόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν πρόθεση της κυβέρνησης να επιστρατεύσει τη βοήθεια των μελισσοκόμων όσον αφορά τη συλλογή και την παροχή του απαραίτητου κεριού. Ο στόχος, όμως, δεν ήταν να καταστραφούν οι κυψέλες, αλλά και να παροτρυνθούν οι μελισσοκόμοι να ξύσουν τα επιπλέον κεριά (κηρηθρογέφυρες, φυλαχτάρια, κεριά στο κάτω μέρος των πλαισίων), να αποσύρουν παλιά ή κακοφτιαγμένα πλαίσια, να αποσύρουν τις κηφηνοκηρήθρες και να μαζεύουν όλα τα απολεπίσματα και να μεταφέρουν αυτό το κερί στις αρμόδιες κυβερνητικές υπηρεσίες. Εκτιμήθηκε ότι ετησίως απαιτούνταν 364 ως 454 τόνοι μελισσοκεριού!
Που πήγαινε όλο αυτό το κερί; Κυρίως για τη στεγάνωση πυρομαχικών και αεροπλάνων, συστημάτων ανάφλεξης, κινητήρων και ηλεκτρικών πηνίων. Φαρμακευτικά προϊόντα, φάρμακα, αλοιφές και οδοντιατρικά προϊόντα εξαρτιόταν από το κερί μέλισσας. Σχεδόν όλα τα είδη των πυρομαχικών ήταν επικαλυμμένα με κερί μέλισσας από τις σφαίρες και τα φυσίγγια ως τις οβίδες των 16 ιντσών. Το κερί των μελισσών άντεχε στην ζέστη της ερήμου και στο πολικό ψύχος. Λέγεται ότι η τυπική πολεμική μηχανή περιείχε 4,5 κιλά κεριού.
Κερί μέλισσας χρησιμοποιούνταν για την απευαισθητοποίηση της πυρίτιδας στα όπλα του ναυτικού, ως αναστολέας διάβρωσης για περιβλήματα βλημάτων από ορείχαλκο, και ως στεγανωτικό για το δέρμα (σκεφτείτε όλες αυτές τις αρβύλες….). Καλώδια και τροχαλίες, κολλητική ταινία, βερνίκια, σκηνές και τέντες έπρεπε να στεγανοποιηθούν και το νήμα έπρεπε να είναι ισχυρό. Ο κοινός σπάγκος ήταν κερωμένος. Όλα ήταν κερωμένα με κερί μέλισσας για αντοχή και στεγανοποίηση.
Σύμφωνα με ένα Βρετανό ιστογράφο (blogger), μια ασυνήθιστη χρήση του κεριού ήταν ως στιλβωτικό αεροσκαφών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ίδιος σήμερα, ανακατασκευάζει ένα βρετανικό μαχητικό αεροσκάφος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (ένα BS Hugo Armstrong Spitfire IX FY-F 435) και χρησιμοποιεί το ίδιο «βερνίκι» για επικάλυψη που χρησιμοποιήθηκε κι από τον αρχικό Βρετανό κατασκευαστή πολεμικών αεροπλάνων. Η συνταγή έχει ως εξής:
«Κομματάκια κερί μέλισσας τοποθετούνται σε βιδωτό βάζο. Προσθέτουμε ίδια ποσότητα νέφτι και ίδια ποσότητα λινέλαιο. Αφήνουμε σε ήπια ζέστη μέχρι την επόμενη μέρα, στη συνέχεια, ανακινούμε ώστε να σχηματιστεί ένα γαλάκτωμα».
Στα αεροπλάνα το κερί δεν πρόσφερε μόνο στεγανοποίηση στα μέταλλα. Μείωνε την αεροδυναμική αντίσταση άρα αύξανε την ταχύτητα μειώνοντας και την κατανάλωση καυσίμου!
Βλέποντας όλες αυτές τις χρήσεις του κεριού στην τεράστια πολεμική και όχι μόνο βιομηχανία των ΗΠΑ δεν απορούμε για την ποσότητα που χρειάστηκε… Βλέποντας την απόβαση στη Νορμανδία, όλο αυτό το μέταλλο μέσα στο αρμυρό νερό, καταλαβαίνουμε καλά την αξία του.
Ο Τζο Γκράχαμ Joe Graham από το περιοδικό American Bee Journal, αναφέρει ότι το περιοδικό υποστήριξε την πολεμική βιομηχανία. Για παράδειγμα, διοργάνωσε ένα διαγωνισμό για το καλύτερο «σύνθημα» (slogan) κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου για τους μελισσοκόμους. Πάνω από 400 συνθήματα ελήφθησαν από 167 συμμετοχές. Το σύνθημα είχε ως στόχο την συνειδητοποίηση της αξίας των πολλών χρήσεων του κεριού στην επικάλυψη πυρομαχικών, αεροπλάνων, αρβυλών, σκι και φαρμακευτικών προϊόντων. Νικητής ήταν το σύνθημα « Οι μέλισσες κερώνουν το δρόμο για τη νίκη» και έλαβε ως έπαθλο ένα πολεμικό ομόλογο αξίας 25 $.Το σύνθημα ήταν πάντα παρόν στο εξώφυλλο του ABJ στα χρόνια του πολέμου.
Σήμερα, καταλήγει το άρθρο, η μελισσοκομία είναι ένα επάγγελμα ή ένα χόμπι για πολλούς από εμάς. Στις αρχές της δεκαετίας του 1940, ωστόσο, κρίθηκε ως σημαντικός κλάδος για την πολεμική προσπάθεια και οι μελισσοκόμοι-μεγάλοι και μικροί-υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια με την παροχή των αναγκαίων αγαθών της επικονίασης, του μελιού και του κεριού ώστε να καταλήξει αυτός ο πόλεμος σε ένα ειρηνικό τέλος.
Ευχόμαστε, το παράδειγμα αρμονικής συνεργασίας και συνύπαρξης που αποτελούν οι μέλισσες, να αποτελεί πάντα έμπνευση για έναν καλύτερο και ειρηνικότερο κόσμο.
Πηγή: Μελισσοκομικό Βήμα


Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Κάντε το Σταυρό σας για να είστε υγιείς λένε οι επιστήμονες. Σοκαρισμένοι οι Άθεοι!

forouse-stavro

Οι  θαυματουργικές ιδιότητες του Σταυρού

Το σημείο του Σταυρού και της ορθόδοξης χριστιανικής προσευχής είναι ικανά να σκοτώσουν μικρόβια, και να μεταβάλουν τις οπτικές ιδιότητες του νερού. Επιστήμονες έχουν αποδείξει πειραματικά τις θαυματουργικές ιδιότητες του σημείου του Σταυρού και της προσευχής.
Είναι διαπιστωμένο, το έχουμε ξαναπεί πολλές φορές εδώ στο pentapostagma.gr ότι η παλιά συνήθεια να γίνεται το σημείο του Σταυρού πάνω από το φαγητό και το ποτό πριν το γεύμα, έχει ένα προφανές μυστικό και αληθινό νόημα και αυτό δεν είναι άλλο από το μαρτύριο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πάνω στο Σταυρό έχυσε το Πανάγιο αίμα Του και με το μαρτύριο του μας έσωσε από την αιώνια καταδίκη. Πίσω από αυτό παραμένει η πρακτική χρησιμότητα με την οποία ασχολείται η επιστήμη.
Η τροφή κυριολεκτικά καθαρίζεται μέσα σε μία στιγμή. Αυτό είναι ένα μεγάλο θαύμα, που κυριολεκτικά συμβαίνει κάθε ημέρα” δήλωσε η φυσικός Angelina Malakhvskaya που προσκλήθηκε από την εφημερίδα Жизнь.
Η Malakhovskaya έχει μελετήσει την δύναμη του σημείου του Σταυρού με την ευλογία της Εκκλησίας, για 10 περίπου χρόνια τώρα. Έχει διεξάγει ένα μεγάλο αριθμό πειραμάτων που έχει επανειλημμένα επαληθευτεί, πριν τα αποτελέσματά τους έρθουν στην δημοσιότητα.
Ειδικότερα, έχει ανακαλύψει τις απαράμιλλες βακτηριοκτόνες ιδιότητες του νερού μετά την ευλογία του από μία ορθόδοξη προσευχή και το σημείο του Σταυρού. Η μελέτη επίσης αποκάλυψε μία νέα, ενωρίτερα άγνωστη ιδιότητα του λόγου του Θεού, να μετασχηματίζει την δομή του ύδατος, αυξάνοντας αξιοσημείωτα την οπτική του πυκνότητα στην περιοχή του φάσματος της βραχείας υπεριώδους ακτινοβολίας, γράφει η εφημερίδα.
Οι επιστήμονες έχουν επαληθεύσει την δύναμη της δράσης της Κυριακής προσευχής (Πάτερ ημών) και του ορθοδόξου σημείου του Σταυρού στα παθογενή βακτήρια. Δείγματα νερού από διάφορες δεξαμενές (πηγάδια, ποταμούς, λίμνες) πάρθηκαν για έρευνα. Όλα τα δείγματα είχαν goldish staphylococus, ένα κολοβακτηρίδιο. Αποδείχθηκε εν τούτοις, ότι αν η Κυριακή προσευχή λεχθεί και το σημείο του Σταυρού γίνει επάνω τους, ο αριθμός των βλαβερών βακτηριδίων θα μειωθεί επτά, δέκα, εκατό, ακόμη και πάνω από χίλιες φορές.
Τα πειράματα έγιναν με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκλείουν και την ελάχιστη πιθανή νοητική επιρροή. Η προσευχή ειπώθηκε και από πιστούς και από απίστους, αλλά ο αριθμός των παθογόνων βακτηρίων σε διαφορετικό περιβάλλον με διαφορετικές ομάδες βακτηρίων ακόμη και τότε μειώθηκε, συγκρινόμενος με τα πρότυπα αναφοράς.
Οι επιστήμονες απέδειξαν επίσης την ευεργετική επίδραση που η προσευχή και το σημείο του Σταυρού έχουν πάνω στους ανθρώπους. Όλοι οι συμμετέχοντες στα πειράματα είχαν την πίεση του αίματός τους να τείνει να σταθεροποιηθεί, και τους αιματικούς δείκτες βελτιωμένους. Κατά τρόπο εντυπωσιακό, οι δείκτες άλλαζαν προς την ίαση που χρειαζόταν. Στους υποτασικούς η αιματική τους πίεση ανέβηκε, ενώ στους υπερτασικούς κατέβηκε.
Επίσης παρατηρήθηκε ότι το σημείο του Σταυρού εάν γίνεται πρόχειρα, με τα τρία δάκτυλα βαλμένα μαζί απρόσεκτα η τοποθετούμενα εκτός των απαραιτήτων σημείων (στο μέσο του κούτελου, το κέντρο του ηλιακού πλέγματος, και στα κυκλώματα κάτω από το δεξί και αριστερό ώμο), το θετικό αποτέλεσμα ήταν πολύ πιο αδύνατο, η απουσίαζε εντελώς.
Έτσι γίνεται κατανοητό το αναλλοίωτο του αγιασμού, το ανέβασμα του ζυμαριού από τα σταυρολούλουδα. (λουλούδια του Επιταφίου), η διατήρηση φρέσκου του Πασχαλιάτικου αυγού μέχρι τον επόμενο χρόνο, όταν τοποθετείται στο εικονοστάσι. Η  έρευνα επιβεβαιώνει τις θέσεις της αληθινής Ορθόδοξης Εκκλησίας.