Θεραπευτικά μέλια: Άθερμο μέλι ερείκης με superfoods.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Σουηδοί ερευνητές αναπτύσσουν θεραπεία για την προστασία του πληθυσμού των μελισσών

Σουηδοί ερευνητές ανακοίνωσαν την Παρασκευή ότι ανέπτυξαν ένα νέο φάρμακο για την προστασία των μελισσών από τις ασθένειες που αφανίζουν ολόκληρες αποικίες τους στις Η.Π.Α και την Ευρώπη.

Ομάδα μικροβιολόγων του Πανεπιστημίου Lund προχώρησε στην κατοχύρωση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για την συγκεκριμένη θεραπεία (σ.σ. pentapostagma.gr – patented), με την ονομασία SymBeeotic – η οποία κατασκευάστηκε από βακτήρια γαλακτικού οξέος που ελήφθησαν από στομάχια υγιών μελισσών. Η διαδικασία που περιγράφηκε από τους ερευνητές ως μία που δίνει εξαιρετική "ώθηση" στο ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών, με τους ερευνητές να ευελπιστούν στη μείωση του ρυθμού θανάτων των εντόμων.

"Τα βακτήρια σε αυτό το προϊόν είναι ενεργά τόσο στην βακτηριακή ασθένεια των μελισσών, την σηψιγονία, που αναπτύσσεται στην Αμερική όσο και σε αυτήν που αναπτύσσεται στην Ευρώπη (σ.σ. pentapostagma.gr American and European foulbrooddisease)", δήλωσε η Δρ. Alejandra Vasquez, μια εκ των κατασκευαστών της θεραπείας προς το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η σηψιγονία (foulbrood) αποτελεί την θανατηφόρο βακτηριακή ασθένεια που απειλεί τους πληθυσμούς των μελισσών.   

"Ευελπιστούμε ότι οι μελισσοκόμοι θα χρησιμοποιήσουν αυτήν την θεραπεία ως ένα προληπτικό φάρμακο για να αποφύγουν την χρήση αντιβιοτικών."

Οι ερευνητές, που εργάσθηκαν για την ανάπτυξη του φαρμάκου για σχεδόν δέκα έτη, σχεδιάζουν την παρουσίαση του στο ετήσιο συνέδριο μελισσοκόμων που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στη Ρωσία.

Ο συνεργάτης στις έρευνες για την ανάπτυξη της θεραπείαςερευνητής Δρ. Tobias Olofsson δήλωσε ότι το φάρμακο αποτελεί το "μόνο υφιστάμενο προϊόν που ενισχύει το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών", καθώς  παράλληλα αυξάνεται η αντίσταση στα χορηγούμενα αντιβιοτικά.


Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Σακουλόκηποι για λαχανικά

Οι σακου­λό­κη­ποι είναι η ιδα­νική λύση για κατα­στά­σεις εκτά­κτου ανά­γκης καθώς επι­τρέ­πουν την καλ­λιέρ­γεια λαχα­νι­κών σε πολύ περιο­ρι­σμένο χώρο. Είναι ιδα­νι­κοί για αστική γεωρ­γία και απο­τε­λούν μια πολύ φτηνή λύση που μπο­ρεί να ταΐ­σει επαρ­κώς μια οικο­γέ­νεια ή μια ομάδα ανθρώ­πων. Επί­σης, οι σακου­λό­κη­ποι είναι πολύ απο­τε­λε­σμα­τι­κοί, καθώς ένα κυβικό μέτρο χώμα­τος μας δίνει μια δια­θέ­σιμη καλ­λιερ­γή­σιμη επι­φά­νεια περί­που 5 τετρα­γω­νι­κών μέτρων. Δεν χρειά­ζο­νται πολύ εργα­σία (σκά­λι­σμα, όργωμα, σκά­ψιμο, σπορά), δεν ανα­πτύσ­σουν εύκολα ζιζά­νια, ενώ προ­σφέ­ρουν τη δυνα­τό­τητα καλ­λιέρ­γειας σε προ­στα­τευ­μέ­νους χώρους, όπως μπαλ­κό­νια, περι­τει­χι­σμέ­νους κήπους και ταρά­τσες, αν υπάρ­χει η ανά­γκη για ασφά­λεια και προ­στα­σία των τρο­φί­μων σας στην περιοχή που διαμένετε.
Το βασικό τους μειο­νέ­κτημα είναι πως χρειά­ζο­νται καθη­με­ρινό πότι­σμα, άρα πριν προ­χω­ρή­σετε με τον δικό σας σακου­λό­κηπο, θα πρέ­πει να φρο­ντί­σετε πρώτα να έχει πρό­σβαση σε άφθονο νερό. Σημειώ­στε πως παρόλο που οι σακου­λό­κη­ποι είναι ιδα­νι­κοί για κατα­στά­σεις που η καλ­λιέρ­γεια δεν είναι εύκολη, δεν συγκρί­νο­νται σε παρα­γωγή με τους παρα­δο­σια­κούς οικια­κούς λαχα­νό­κη­πους. Είναι μια λύση ανάγκης.
Προ­σοχή: Καλό είναι να έχετε ήδη ένα σπο­ρείο, οικιακό ή μεγα­λύ­τερο, όταν δημιουρ­γείτε τον δικό σας σακουλόκηπο.

Αφθο­νία λαχανικών

Με τους σακου­λό­κη­πους, μπο­ρούμε να καλ­λιερ­γή­σουμε άφθονα λαχα­νικά και να εξα­σφα­λί­σουμε την αυτάρ­κειά μας σε τρό­φιμα, αρκεί να έχουμε ήλιο, λίγη κοπριά, λίγο λίπα­σμα και άφθονο νερό. Σχε­δόν όλα τα λαχα­νικά μεγα­λώ­νουν μέσα σε ένα σακου­λό­κηπο. Σαν μέσα καλ­λιέρ­γειας είναι καλύ­τε­ροι από τις γλά­στρες, καθώς μας επι­τρέ­πουν καλ­λιερ­γούμε και στο πλάι, μέσα από τρύ­πες, μεγι­στο­ποιώ­ντας την καλ­λιερ­γή­σιμη επι­φά­νεια. Αυτό μας επι­τρέ­πει πολύ μεγα­λύ­τερη παρα­γωγή, οικο­νο­μία στο νερό και την καλύ­τερη δυνατή αξιο­ποί­ηση του χώρου που έχουμε κι αυτό τους καθι­στά ιδα­νι­κούς για αστική γεωρ­γία και ειδι­κό­τερα για λαχα­νό­κη­πους σε μπαλ­κό­νια και ταράτσες.

Ποιες σακού­λες χρησιμοποιούμε

Παρόλο που το πρώτο πράγμα που μας έρχε­ται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη σακου­λό­κη­πος είναι οι σακού­λες σκου­πι­διών, αυτές είναι καλύ­τερο να τις απο­φεύ­γουμε. Πρώ­τον, γιατί δεν αερί­ζο­νται και δεύ­τε­ρον, γιατί οι περισ­σό­τε­ρες είναι κατα­σκευα­σμέ­νες να δια­λύ­ο­νται μέσα σε ένα-δύο χρόνια.
Η καλύ­τερη λύση είναι οι πλε­κτές πλα­στι­κές σακού­λες, δηλαδή τσου­βά­λια, ή οι πλε­κτές μπα­ζο­σα­κού­λες. Αυτές δια­θέ­τουν τα κατάλ­ληλα ανοίγ­ματα για τον αερι­σμό των ριζών και είναι αρκετά ισχυ­ρές για να μην σχιστούν.
Προ­σοχή! Μην χρη­σι­μο­ποιείτε ποτέ απλά υφα­σμά­τινα τσου­βά­λια, γιατί αυτά θα σαπίσουν.

Αφρι­κα­νι­κοί σακουλόκηποι

Αυτή η παραλ­λαγή είναι ίσως η καλύ­τερη εφαρ­μογή σακου­λό­κη­πων, καθώς η σακούλα περι­λαμ­βά­νει ένα κεντρικό κορμό από χαλί­κια το οποίο επι­τρέ­πει οικο­νο­μία στο νερό, ακόμα καλύ­τερο αερι­σμό των ριζών, άρα καλύ­τερη ανά­πτυξη των φυτών και δίνει μεγα­λύ­τερη στή­ριξη και στα­θε­ρό­τητα στη σακούλα, άρα μπο­ρούμε να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουμε μεγα­λύ­τε­ρες σακού­λες και να κερ­δί­σουμε ύψος. Το μειο­νέ­κτημα του αφρι­κα­νι­κού σακου­λό­κη­που, σε σχέση με τον απλό σακου­λό­κηπο, είναι πως δεν είναι φορη­τός λόγω βάρους και η θέση που θα τον τοπο­θε­τή­σουμε θα πρέ­πει να είναι η τελική. Συνε­πώς, αν έχετε απο­φα­σί­σει πού θα τοπο­θε­τή­σετε τα φυτά σας, ένα αφρι­κα­νι­κός σακου­λό­κη­πος είναι η καλύ­τερη λύση κι εμείς στο ΚΕΒΙΟ σας τον προ­τεί­νουμε ανεπιφύλακτα.

Πως δημιουρ­γούμε τον δικό μας αφρι­κα­νικό σακουλόκηπο

Χρεια­ζό­μα­στε:
  • Ένα μεγάλο πλα­στικό τσουβάλι
  • Ένα μεγάλο αλου­μι­νέ­νιο κουτί από στιγ­μιαίο καφέ ή κον­σέρβα, με κομ­μένο τον πάτο του. Στην ουσία χρεια­ζό­μα­στε έναν κύλιν­δρο με τις δύο άκρες του ανοι­χτές. Προ­σέξτε τις κοφτε­ρές άκρες!
  • Αρκε­τές μικρές πέτρες ή χαλίκι για να γεμί­σουμε το μισό τσουβάλι.
  • Μείγμα χώμα­τος από χούμο, κομπόστ και, αν μπο­ρείτε να βρείτε, καλά χωνε­μένη κοπριά για να γεμί­σουμε τη σακούλα.
  • Κιμω­λία ή κάρβουνο
  • Ένα καλό μαχαίρι
  • Γάντια κηπου­ρι­κής, αν θέλετε

6 απλά βήματα για να φτιά­ξετε τον σακου­λό­κηπό σας

Βήμα 1

Τυλίξτε τις άκρες από το τσου­βάλι μέχρι κάτω και τοπο­θε­τή­στε στη μέση το ανοιγ­μένο και από τις δύο μεριές κουτί του καφέ. Γεμί­στε το μέχρι πάνω με χαλίκι ή μικρές πέτρες. Ρίξτε το μείγμα του χώμα­τος που περι­γρά­φουμε παρα­πάνω γύρω-γύρω από το κουτί και μέχρι το πάνω του μέρος. Πατή­στε το ελα­φρά (σημα­ντικό: μη βάζετε δύναμη γιατί δεν θα βγαί­νει το κουτί!)

Βήμα 2

Αφαι­ρέ­στε το κουτί. Αυτό θα αφή­σει μια κολώνα από χαλίκι ή μικρές πέτρες στο κέντρο του τσου­βα­λιού. Επα­να­λά­βετε τα βήματα 1 και 2 μέχρις ότου…

Βήμα 3

…η σακούλα σας να είναι γεμάτη με χώμα μέχρι πάνω και έχετε μια κεντρική κολώνα από χαλίκι ή μικρές πέτρες στο κέντρο της. Προ­σπα­θή­στε να κρα­τάτε τη σακούλα όρθια όσο προχωράτε.
Προ­σοχή! Τοπο­θε­τή­στε τη σακούλα σε μέρος που έχει ήλιο και όχι στη σκιά. Κάντε τις τρύ­πες από τη μεριά που βλέ­πει προς τον ήλιο.

Βήμα 4

Αν τοπο­θε­τή­σατε τη σακούλα πάνω σε χώμα, καρ­φώ­στε μερικά ψηλά παλού­κια στο έδα­φος για να την κρα­τή­σετε σταθερή.

Βήμα 5

Με μια κιμω­λία ή ένα κάρ­βουνο, σχε­διά­στε 4 ή 5 γραμ­μές σε ίσες απο­στά­σεις γύρω-γύρω από τη σακούλα και δημιουρ­γή­στε παρό­μοιες περιο­χές. Πάνω σε κάθε μια από τις γραμ­μές που σχε­διά­σατε κόψτε με προ­σοχή γύρω-γύρω τρύ­πες εκεί που θέλετε να βάλετε τα φυτά σας. Μην τοπο­θε­τήτε τα φυτά σας το ένα πάνω από το άλλο, αλλά απλώ­στε τα. Μην τα τοπο­θε­τήτε πυκνά και αφή­στε τους χώρα να μεγα­λώ­σουν: Περί­που κάθε 5 εκα­το­στά για τα μικρά φυτά, κάθε 10 εκα­το­στά για τα μεγάλα. Το σχήμα των τρυ­πών που θα κάνετε θα μοιά­ζει σαν νού­μερο 7 (με γωνία στο πάνω μέρος) και οι τρύ­πες θα πρέ­πει να είναι αρκετά μεγά­λες για μπαί­νει μέσα το χέρι σας.

Βήμα 6

Τώρα μπο­ρείτε να τοπο­θε­τή­σετε σπό­ρους ή φυντά­νια στο πάνω μέρος της σακού­λας και φυντά­νια στα πλαϊνά. Βεβαιω­θήτε πως είναι φυτε­μένα στα­θερά μέσα στο χώμα, στο ίδιο περί­που βάθος μ’ αυτό που ήταν στο σπο­ρείο. Να τοπο­θε­τείτε τις τομά­τες πάντα 3 πόντους ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ από το βάθος που τις είχατε στο σπορείο.

Πότι­σμα

Αρχικά, τις πρώ­τες μέρες να ποτί­ζετε την σακούλα με πολύ νερό, μέχρι να δείτε πως η υγρα­σία αρχί­ζει να φεύ­γει από κάτω. Στη συνέ­χεια, να ποτί­ζετε μόνο την κεντρική κολώνα (το χαλίκι ή τις πέτρες). Αυτή θα επι­τρέ­πει στο νερό να φτά­νει σε όλα τα φυτά, σε κάθε μεριά της σακού­λας. Προ­σθέ­στε οργα­νικά συστα­τικά και φυσικά φυτο­φάρ­μακα και δείτε τα φυτά σας να παρά­γουν εκπλη­κτικά αποτελέσματα.

Μυστικά των σακου­λό­κη­πων και συμ­βου­λές για διά­φο­ρες παραλλαγές

  • Δεν χρη­σι­μο­ποιούμε ποτέ από­νερα με σαπούνι για να ποτί­σουμε τα λαχανικά!
  • Οι σακου­λό­κη­ποι αντέ­χουν μόνο για μια σεζόν. Μετά δια­λύ­στε τους, αφαι­ρέ­στε τα νεκρά φυτά και τις ρίζες τους, όπως θα κάνατε με γλά­στρες. Αφαι­ρέ­στε επί­σης το χώμα και το χαλίκι. Ανα­νε­ώ­στε το χώμα με κομπόστ, κοπριά ή/και λίπα­σμα και χτί­στε τη σακούλα από την αρχή, βάσει την οδηγιών.
  • Τοπο­θε­τή­στε χαλίκι κάτω από τη σακούλα για μεγα­λύ­τερη στα­θε­ρό­τητα. Σε ταρά­τσες, κάντε παρ­τέ­ρια με πυκνό χαλίκι πάχους λίγων εκα­το­στών και πάνω τους βάλτε τις σακούλες.
  • Εκτός από την επί­πεδη πάνω επι­φά­νεια του τσου­βα­λιού, τα φυτά δεν μπο­ρούν να μεγα­λώ­σουν από σπό­ρους μέσα σε ένα σακου­λό­κηπο. Αυτό συμ­βαί­νει επειδή οι κήποι αυτοί είναι περιο­ρι­σμέ­νοι και υπάρ­χει μια φυσική μεμ­βράνη (το τσου­βάλι) που περιέ­χει το χώμα. Συνε­πώς, τα φυτά που μεγα­λώ­νουν στα πλαϊνά του τσου­βα­λιού μπο­ρούν να μεγα­λώ­σουν μόνο μέσα από συγκε­κρι­μέ­νες προ­κα­τα­σκευα­σμέ­νες τρύ­πες στο τσου­βάλι. Όμως το φυτό που μεγα­λώ­νει εκεί από σπόρο μπο­ρεί να απο­φα­σί­σει να μην μεγα­λώ­σει μέσα από τις τρύ­πες που του έχουμε κάνει κι αυτό θα έχει σαν απο­τέ­λε­σμα να κολ­λή­σει μέσα στο τσου­βάλι. Εκεί, χωρίς ήλιο, δεν θα ανα­πτυ­χθεί ποτέ. Ο μόνος τρό­πος για να ξεπε­ρα­στεί αυτό το πρό­βλημα είναι να μεγα­λώ­σουμε αυτά τα φυτά σε σπο­ρείο και να μετα­φυ­τέ­ψουμε τα φυντά­νια μέσα στις τρύ­πες που έχουμε δημιουργήσει.
  • Αν επι­λέ­ξετε να ΜΗΝ βάλετε χαλίκι ή πέτρες στο κέντρο, πρέ­πει να ποτί­ζετε τα πλαϊνά φυτά μέσα από τις τρύ­πες, καθώς και εκείνα στην κορυφή από πάνω, μέχρι να αρχί­σει να βγαί­νει η επι­πλέον υγρα­σία από κάτω από τη σακούλα.
  • Αν δεν μπο­ρείτε να βρείτε πλε­κτά πλα­στικά τσου­βά­λια και πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποι­ή­σετε πλα­στι­κές σακού­λες, θα πρέ­πει να κάνετε τρύ­πες στο κάτω μέρος για να απο­στραγ­γί­ζε­ται η επι­πλέον υγρα­σία. Σ’ αυτή την περί­πτωση η χρήση κεντρική κολώ­νας από χαλίκι ή πέτρες είναι επι­βε­βλη­μένη γιατί είναι η μόνη που εξα­σφα­λί­ζει αερι­σμό στις ρίζες.
  • Αν έχετε τη δυνα­τό­τητα και θέλετε να βάλετε βιο­μη­χα­νικό λίπα­σμα, ψεκά­στε αρχικά με ένα αρχικό μείγμα. Στη συνέ­χεια να ψεκά­ζετε το μείγμα λιπάσματος-νερού μια φορά την εβδο­μάδα, αφού τα φυτά έχουν ανα­πτυ­χθεί, σύμ­φωνα με τις οδη­γίες του κατα­σκευα­στή του λιπά­σμα­τος. Για λαχα­νικά, καλό είναι να ξεκι­νή­σετε στα μέσα της σεζόν.
Προ­σοχή! Μην ρίχνετε μεγά­λες ποσό­τη­τες λιπα­σμά­των και ζιζα­νιο­κτό­νων στο περι­βάλ­λον. Είναι κακό καταρ­χήν για τη δική σας υγεία και αυτή των δικών σας, καθώς και των γει­τό­νων σας.

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Η Ευρώπη υποδέχεται τα φορτηγά ποδήλατα

Εικόνα: Φορ­τηγό ποδή­λατο στη Γερ­μα­νία (Πηγή: “Ich ersetze ein Auto” – Πρό­γραμμα “Αντι­κα­θι­στώ ένα αυτοκίνητο”).
Όσοι έχουν γυμνα­σμένα πόδια ποδη­λάτη έχουν σήμερα περισ­σό­τε­ρες ευκαι­ρίες εργα­σίας στην Ευρώπη. Ένας αυξα­νό­με­νος αριθ­μός επι­χει­ρή­σεων χρη­σι­μο­ποιούν φορ­τηγά ποδή­λατα, κάτι που λει­τουρ­γεί προς όφε­λος της βιώ­σι­μης και ανοι­χτής κυκλο­φο­ρίας στις πόλεις και υπο­στη­ρί­ζε­ται τώρα από τις αρχές.
Η έρευνα δεί­χνει ότι το ένα τέταρτο του­λά­χι­στον όλων των μετα­φο­ρών στις ευρω­παϊ­κές πόλεις μπο­ρεί να καλυ­φθεί από ποδή­λατα. Και με τη χρήση ειδι­κών κόμ­βων δια­νο­μής, μεγα­λυ­τέ­ρων ποδη­λά­των και ηλε­κτρι­κής υπο­βο­ή­θη­σης, το ποσο­στό αυτό μπο­ρεί να είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Το φορ­τηγό ποδή­λατο είναι το ίδιο του­λά­χι­στον γρή­γορο με ένα βαν δια­νο­μής μέσα στην πόλη – και πολύ φτη­νό­τερο στη χρήση, προ­σφέ­ρο­ντας έτσι ένα ισχυρό οικο­νο­μικό κίνη­τρο για να γίνει η υπο­κα­τά­σταση. Τα φορ­τηγά ποδή­λατα προ­σφέ­ρουν επί­σης σημα­ντικά οικο­νο­μικά πλε­ο­νε­κτή­ματα σε επαγ­γελ­μα­τίες, τεχνί­τες και παρό­χους υπηρεσιών.
Η μετα­φορά φορ­τίων εντός των πόλεων είναι εντε­λώς ανα­πο­τε­λε­σμα­τική. Όπως έχουν σήμερα τα πράγ­ματα, σχε­δόν το 100% αυτών των μετα­φο­ρών γίνε­ται με μηχα­νο­κί­νητα οχή­ματα, από μικρά επι­βα­τικά μέχρι βαν εμπο­ρι­κών δια­νο­μών και φορ­τηγά. Συχνά όμως αυτά τα βαριά οχή­ματα μετα­φέ­ρουν πολύ ελα­φρά εμπο­ρεύ­ματα. Το μέσο φορ­τίο που μετα­φέ­ρε­ται εντός των ευρω­παϊ­κών πόλεων ζυγί­ζει λιγό­τερο από 100 κιλά και έχει όγκο μικρό­τερο από ένα κυβικό μέτρο. Π.χ. από τα 1.900 βαν και φορ­τηγά που εισέρ­χο­νται στην πόλη Μπρέ­ντα στην Ολλαν­δία κάθε μέρα, λιγό­τερο από το 10% του φορ­τίου που δια­νέ­με­ται απαι­τεί βαν ή φορ­τηγό και το 40% των παρα­δό­σεων αφο­ρούν μόνο ένα κιβώτιο.
Τούτο σημαί­νει ότι ένα μεγάλο μερί­διο του φορ­τίου που δια­κι­νεί­ται μέσα και έξω από τις πόλεις θα μπο­ρούσε να μετα­φέ­ρε­ται με φορ­τηγά ποδή­λατα. Τα γρή­γορα δίτροχα φορ­τηγά ποδή­λατα μπο­ρούν να μετα­φέ­ρουν μέχρι 180 κιλά, ενώ τα πιο αργά οχή­ματα με τρεις ή τέσ­σε­ρες τρο­χούς μπο­ρούν εύκολα να σηκώ­σουν μέχρι 250 κιλά. Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ποδή­λατα με δύο ή περισ­σό­τε­ρους ανα­βά­τες ή και ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση, το φορ­τίο μπο­ρεί να αυξη­θεί κι άλλο, μέχρι μισό τόνο περί­που. Ο όγκος του φορ­τίου κυμαί­νε­ται από ένα τέταρτο του κυβι­κού μέτρου του­λά­χι­στον για τα δίκυ­κλα έως ενά­μιση κυβικό μέτρο για τα μεγα­λύ­τερα τρί­κυ­κλα και τετράκυκλα.
Η κυκλο­φο­ρία φορ­τίων κατά τη διάρ­κεια της μέρα καλύ­πτει ένα μεγάλο μέρος των συνο­λι­κών μετα­φο­ρών στις πόλεις, φτά­νο­ντας συχνά το 50% στις πολύ μεγά­λες πόλεις όπως το Λον­δίνο και το Παρίσι. Το “τελευ­ταίο χιλιό­με­τρο” θεω­ρεί­ται σήμερα ως ένα από τα πιο ακριβά, λιγό­τερο απο­τε­λε­σμα­τικά και πιο επι­βα­ρυ­ντικά για το περι­βάλ­λον τμή­ματα της συνο­λι­κής αλυ­σί­δας εφο­δια­σμού. Και τούτο επειδή η κυκλο­φο­ριακή συμ­φό­ρηση κάνει πολύ ακα­νό­νι­στη την οδή­γηση, γεγο­νός που οδη­γεί σε πολύ μεγάλη κατα­νά­λωση καυ­σί­μων και απώ­λεια χρόνου.
Τα φορ­τηγά ποδή­λατα είναι γρή­γορα, απο­τε­λε­σμα­τικά, καθαρά και αθόρυβα
Οι θετι­κές οικο­λο­γι­κές και κοι­νω­νι­κές συνέ­πειες της υπο­κα­τά­στα­σης των βαν δια­νο­μής από φορ­τηγά ποδή­λατα είναι φανε­ρές: Σημα­ντική οικο­νο­μία σε καύ­σιμα, λιγό­τερη μόλυνση, λιγό­τε­ρος θόρυ­βος, περισ­σό­τε­ρος χώρος σε μια πιο ευχά­ρι­στη πόλη, λιγό­τερη κυκλο­φο­ριακή συμ­φό­ρηση και λιγό­τερα σοβαρά ατυ­χή­ματα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρ­χουν και πολλά άλλα οικο­νο­μικά οφέλη, καθώς επί­σης και οικο­λο­γικά και κοι­νω­νικά πλε­ο­νε­κτή­ματα, αν και δεν είναι τόσο φανερά με την πρώτη ματιά.
Εικόνα: CycleLogistics.
Κατ’ αρχή, τα φορ­τηγά ποδή­λατα που λει­τουρ­γούν εντός πόλεων είναι εξί­σου γρή­γορα, αν όχι γρη­γο­ρό­τερα, με τα βαν και τα φορ­τηγά. Και τούτο επειδή επη­ρε­ά­ζο­νται λιγό­τερο από την κυκλο­φο­ριακή συμ­φό­ρηση και επειδή μπο­ρούν συχνά να ακο­λου­θούν ταχύ­τε­ρες δια­δρο­μές όπου τα βαν και τα φορ­τηγά δεν μπο­ρούν να μπουν, όπως πεζο­δρό­μους, δρο­μά­κια ή ποδη­λα­το­δρό­μους. Επειδή τα φορ­τηγά ποδή­λατα επη­ρε­ά­ζο­νται λιγό­τερο από τις μετα­βαλ­λό­με­νες κυκλο­φο­ρια­κές συν­θή­κες, οι χρό­νοι δια­δρο­μής είναι πιο αξιό­πι­στοι. Επι­πλέον, μπο­ρούν να κυκλο­φο­ρούν στην πόλη ολό­κληρο το εικο­σι­τε­τρά­ωρο, τη στιγμή που πολ­λές ευρω­παϊ­κές πόλεις έχουν ορί­σει πολύ αυστηρά ωρά­ρια φόρ­τω­σης και εκφόρ­τω­σης για τα φορ­τηγά και τα βαν. Τα φορ­τηγά ποδή­λατα γενικά δεν συνα­ντούν δυσκο­λίες για να βρουν χώρο φόρ­τω­σης ή εκφόρ­τω­σης και πολύ συχνά στα­μα­τούν ακρι­βώς μπρο­στά από την πόρτα ή ακόμα μπαί­νουν και στο κτίριο.
98 τοις εκατό φτηνότερα
Δεύ­τε­ρον, τα φορ­τηγά ποδή­λατα είναι πολύ πιο φτηνά από τα βαν. Η τιμή αγο­ράς ενός μέσου φορ­τη­γού ποδη­λά­του δεν ξεπερνά τα 3.000 ευρώ και τα μεγα­λύ­τερα τρί­τροχα ή τετρά­τροχα φορ­τηγά ποδή­λατα με ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση πωλού­νται γύρω στα 7.000 έως 10.000 ευρώ. Η αγορά ενός βαν θα σας κοστί­σει του­λά­χι­στον 20.000 ευρώ. Αλλά και για τα δύο είδη μετα­φο­ρι­κού μέσου το κόστος αυτό είναι μικρό αν το συγκρί­νουμε με το κόστος λει­τουρ­γίας και συντή­ρη­σης. Το πραγ­μα­τικό πλε­ο­νέ­κτημα του φορ­τη­γού ποδη­λά­του βρί­σκε­ται στο χαμηλό του κόστος χρή­σης. Ένα αυτο­κί­νητο, βαν ή φορ­τηγό κατα­να­λώ­νει καύ­σιμα, ενώ ένα φορ­τηγό ποδή­λατο δεν κατα­να­λώ­νει. Επι­πλέον, οι φόροι, η ασφά­λεια, το παρ­κά­ρι­σμα και η από­σβεση είναι όλα χαμη­λό­τερα για το φορ­τηγό ποδή­λατο, γεγο­νός που οδη­γεί σε σημα­ντική εξοι­κο­νό­μηση δαπα­νών. Συνο­λικά, ένα φορ­τηγό ποδή­λατο μπο­ρεί να είναι μέχρι και 98% φτη­νό­τερο ανά χιλιό­με­τρο από ένα βαν ή ένα φορτηγό.
Οι οικο­νο­μίες αυτές μπο­ρούν να εξα­σφα­λι­στούν χωρίς απώ­λεια θέσεων εργα­σίας. Μερι­κοί προ­ω­θούν τη χρήση φορ­τη­γών ποδη­λά­των λέγο­ντας ότι φέρ­νουν περισ­σό­τε­ρες θέσεις εργα­σίας. Αυτό όμως είναι η μισή αλή­θεια. Εάν η χρήση φορ­τη­γών ποδη­λά­των εξα­πλω­θεί, θα εξα­φα­νι­στούν άλλες δου­λειές, ιδίως των οδη­γών βαν και φορ­τη­γών. Επειδή τα φορ­τηγά ποδή­λατα είναι εξί­σου γρή­γορα με τα βαν δια­νο­μών σε συν­θή­κες πόλης, και επειδή μπο­ρούν να μετα­κι­νούν το ίδιο φορ­τίο που μετα­κι­νεί συνή­θως ένα βαν, η υπο­κα­τά­σταση των βαν δια­νο­μών από φορ­τηγά ποδή­λατα δεν απαι­τεί επι­πλέον οδη­γούς. (Βεβαίως, σε μεγα­λύ­τε­ρες δια­δρο­μές εκτός πόλεων τα πράγ­ματα είναι δια­φο­ρε­τικά). Στην πραγ­μα­τι­κό­τητα, αυτό είναι μια καλή είδηση, επειδή σημαί­νει ότι το κόστος εργα­σίας δεν θα αυξη­θεί. Έμμεσα όμως τα φορ­τηγά ποδή­λατα μπο­ρούν να δημιουρ­γή­σουν πράγ­ματι νέες δου­λειές (βλ. παρακάτω).
Η Ευρώπη προ­ω­θεί τη χρήση φορ­τη­γών ποδηλάτων
Οι ευρω­παϊ­κές αρχές έχουν ανα­γνω­ρί­σει τις οικο­νο­μι­κές και περι­βαλ­λο­ντι­κές δυνα­τό­τη­τες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των. Το ευρω­παϊκό πρό­γραμμα CycleLogistics, που άρχισε τον Μάιο 2011 και θα διαρ­κέ­σει μέχρι το Απρί­λιο 2014, στόχο έχει να μειώ­σει την ενέρ­γεια που κατα­να­λώ­νε­ται στις αστι­κές μετα­φο­ρές φορ­τίων αντι­κα­θι­στώ­ντας τα μη απα­ραί­τητα μηχα­νο­κί­νητα οχή­ματα με φορ­τηγά ποδή­λατα στις ευρω­παϊ­κές πόλεις. Το πρό­γραμμα επι­διώ­κει να επε­κτεί­νει την αγορά των φορ­τη­γών ποδη­λά­των, ούτως ώστε να θεω­ρού­νται ως σοβαρή εναλ­λα­κτική για τη μετα­φορά αγα­θών εντός των πόλεων. Σύμ­φωνα με την έρευνα που πραγ­μα­το­ποί­ησε το πρό­γραμμα, οι ποδη­λά­τες θα μπο­ρού­σαν εύκολα να μετα­κι­νούν το 25% όλων των φορ­τίων στις πόλεις (σε φορ­τία μέχρι 250 κιλά).
Το πρό­γραμμα CycleLogistics θα ενη­με­ρώ­σει για τις δυνα­τό­τη­τες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των διά­φο­ρες ενδια­φε­ρό­με­νες ομά­δες όπως τον τομέα μετα­φο­ρών, δήμους, παρό­χους υπη­ρε­σιών, επαγ­γελ­μα­τίες, τεχνί­τες και άτομα. Για να παρο­τρύ­νει εται­ρείες και παρό­χους υπη­ρε­σιών να εντά­ξουν το φορ­τηγό ποδή­λατο στις δρα­στη­ριό­τη­τές τους, το πρό­γραμμα έχει δανεί­σει 2.000 φορ­τηγά ποδή­λατα σε επι­χει­ρή­σεις και δημο­τι­κές υπη­ρε­σίες για να τα δοκι­μά­σουν. Η χρήση τους θα τεκ­μη­ριω­θεί και θα ανα­λυ­θεί και τα ευρή­ματα θα δημοσιευτούν.
Εικόνα: CycleLogistics.
Το πρό­γραμμα CycleLogistics θα παρο­τρύ­νει τους δήμους να δημιουρ­γή­σουν ρυθ­μι­στικά πλαί­σια και κανο­νι­σμούς για τα φορ­τηγά ποδή­λατα, καθώς επί­σης θα τεστά­ρει και θα κατα­γρά­ψει διά­φορα μοντέλα φορ­τη­γών ποδη­λά­των, υπο­στη­ρί­ζο­ντας την υιο­θέ­τησή τους από κατα­να­λω­τές, αρχές και επι­χει­ρή­σεις. Η έρευνα στη Μεγάλη Βρε­τα­νία έχει δια­πι­στώ­σει ότι ο μεγα­λύ­τε­ρος ίσως παρά­γων που εμπο­δί­ζει τη χρήση του φορ­τη­γού ποδη­λά­των είναι οι αντι­λή­ψεις του κόσμου. Ο δισταγ­μός στη χρήση του φορ­τη­γού ποδη­λά­του οφεί­λε­ται περισ­σό­τερο στην έλλειψη πλη­ρο­φο­ριών γι’ αυτό το όχημα, καθώς και τις δυνα­τό­τη­τες που έχει σήμερα, παρά σε περι­χα­ρα­κω­μέ­νες στά­σεις ενα­ντίον της χρή­σης του.
Φορ­τηγά ποδή­λατα με ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση στη Γερμανία
Το γερ­μα­νικό ομο­σπον­διακό Υπουρ­γείο Περι­βάλ­λο­ντος έχει θεσπί­σει ένα παρό­μοιο πιλο­τικό πρό­γραμμα, που ονο­μά­ζε­ται “Ich ersetze ein Auto” (“Αντι­κα­θι­στώ ένα αυτο­κί­νητο”). Το πρό­γραμμα ξεκί­νησε τον Ιού­λιο 2012 και θα συνε­χι­στεί για δύο χρό­νια. Σε αντί­θεση με το πανευ­ρω­παϊκό πρό­γραμμα, απευ­θύ­νε­ται απο­κλει­στικά στις υπη­ρε­σίες κού­ριερ και χρη­σι­μο­ποιεί φορ­τηγά ποδή­λατα με ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση. Σαρά­ντα τέτοια οχή­ματα θα χρη­σι­μο­ποι­η­θούν για δύο χρό­νια σε εννέα μεγά­λες γερ­μα­νι­κές πόλεις. Τα φορ­τηγά αυτά ποδή­λαταμπο­ρούν να μετα­φέ­ρουν φορ­τίο 100 κιλών και όγκο 250 λίτρων (ένα τέταρτο του κυβι­κού μέτρου). Επειδή τα φορ­τία αυτά μπο­ρούν να μετα­φέ­ρο­νται και από μη-υποβοηθούμενα φορ­τηγά ποδή­λατα, η ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση σκοπό έχει να αυξή­σει κι άλλο τις ταχύ­τη­τες δια­νο­μής και να επε­κτεί­νει την εμβέ­λεια του οδηγού.
Προ­κα­ταρ­κτι­κές έρευ­νες του γερ­μα­νι­κού Ινστι­τού­του Έρευ­νας Μετα­φο­ρών έδει­ξαν ότι τα φορ­τηγά ποδή­λατα που χρη­σι­μο­ποιούν ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση μπο­ρούν να υπο­κα­τα­στή­σουν το 85% των δια­δρο­μών με αυτο­κί­νητο που γίνο­νται από υπη­ρε­σίες κού­ριερ εντός των πόλεων. Αυτό απο­δεί­χτηκε κατά τη διάρ­κεια ενός πει­ρά­μα­τος στο Βερο­λίνο, όπου χρη­σι­μο­ποι­ή­θηκε ένα επι­πλέον κόσμος για να συντο­νι­στεί η δια­νομή των αγα­θών (το “Bentobox”). Το γερ­μα­νικό πιλο­τικό πρό­γραμμα θα ολο­κλη­ρω­θεί με μια επι­στη­μο­νική έκθεση που θα περι­γρά­φει τις οικο­νο­μι­κές δυνα­τό­τη­τες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των, την οικο­νο­μία σε ενέρ­γεια και εκπο­μπές ρύπων και τις ανα­γκαίες βελ­τιώ­σεις σε υπο­δο­μές και νομοθεσία.
Όπως ανα­φέ­ραμε νωρί­τερα, η έμφαση στη μετα­φορά φορ­τίων με ποδή­λατα βρί­σκε­ται στο “πρώτο χιλιό­με­τρο” και στο “τελευ­ταίο χιλιό­με­τρο”. Τα αγαθά δια­νέ­μο­νται με βαν και φορ­τηγά σε ένα (κεντρικό) κόμβο δια­νο­μών, απ’ όπου προ­ω­θού­νται στον τελικό τους προ­ο­ρι­σμό με φορ­τηγά ποδή­λατα (ή και το αντί­στροφο). Μια εναλ­λα­κτική είναι η χρήση βαν (ή ακόμα και πλοια­ρίων ή φορ­τη­γών τραμ) ως κινη­τών κόμ­βων. Η υπη­ρε­σία κού­ριερOutspoken Delivery στη Μεγάλη Βρε­τα­νία χρη­σι­μο­ποιεί ποδή­λατα που διπλώ­νουν σε συν­δυα­σμό με τραίνα για ταχύ­τα­τες δια­νο­μές intercity μεταξύ Λον­δί­νου και Καί­μπριτζ. Τα φορ­τηγά ποδή­λατα σαν δυνα­τό­τητα μετα­φο­ράς τελευ­ταίου χιλιο­μέ­τρου αντα­πο­κρί­νο­νται πολύ καλά με την έρευνα για φορ­τηγά τρό­λεϊ μετα­φο­ράς αγα­θών σε μεγα­λύ­τε­ρες απο­στά­σεις. Βεβαίως, τα φορ­τηγά ποδή­λατα μπο­ρούν επί­σης να αλλη­λο­συ­μπλη­ρώ­νο­νται με εξ ολο­κλή­ρου ηλε­κτρικά οχή­ματα πόλεων, όπως το Cargohopper.
Υπη­ρε­σίες κούριερ
Ένα λογικό κοινό-στόχος για φορ­τηγά ποδή­λατα είναι οι υπη­ρε­σίες κού­ριερ. Και το γερ­μα­νικό και το πανευ­ρω­παϊκό πρό­γραμμα στόχο έχουν να εισα­γά­γουν τα φορ­τηγά ποδή­λατα τόσο στις εται­ρείες κού­ριερ που χρη­σι­μο­ποιούν μηχα­νο­κί­νητα οχή­ματα όσο και στις επι­χει­ρή­σεις κού­ριερ που χρη­σι­μο­ποιούν κανο­νικά ποδή­λατα. Η πρώτη ομάδα μπο­ρεί να μειώ­σει το κόστος της και να είναι σε θέση να προ­σφέ­ρει ταχύ­τερη εξυ­πη­ρέ­τηση όταν αντι­κα­τα­στή­σει τα βαν δια­νο­μών με φορ­τηγά ποδή­λατα, ενώ η δεύ­τερη ομάδα μπο­ρεί να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει φορ­τηγά ποδή­λατα για να επε­κτεί­νει την αγορά της μετα­φέ­ρο­ντας βαρύ­τερα και/ή ογκω­δέ­στερα φορτία.
Εικόνα: CycleLogistics.
Ένα επι­πλέον κίνη­τρο για τις παρα­δο­σια­κές υπη­ρε­σίες κού­ριερ είναι ότι θα βρί­σκουν ευκο­λό­τερα υπαλ­λή­λους, επειδή οι οδη­γοί δεν χρειά­ζο­νται (ειδική) άδεια οδή­γη­σης. Ήδη η πρό­σληψη οδη­γών είναι πρό­βλημα για τους δια­χει­ρι­στές μεγά­λων στό­λων από βαν. Επι­πλέον, η σχε­τικά χαμηλή τιμή των φορ­τη­γών ποδη­λά­των επι­τρέ­πει στις υπη­ρε­σίες κού­ριερ να δημιουρ­γούν μεγα­λύ­τε­ρους και πιο δια­φο­ρο­ποι­η­μέ­νους στό­λους οχη­μά­των. Κατ’ αυτό τον τρόπο, είναι πάντοτε σε θέση να επι­λέ­γουν το ταχύ­τερο και πιο οικο­νο­μικό όχημα.
Τα φορ­τηγά ποδή­λατα χρη­σι­μο­ποιού­νται ήδη από υπη­ρε­σίες κού­ριερ σε πολ­λές πόλεις – παρα­δείγ­μα­τος χάρη, Βρυ­ξέ­λεςΛον­δίνοΝέα ΥόρκηΜπέρ­κλεϋΖυρίχηΒασι­λείαΒιέννη,ΓκρατςΡέτζιο και Σαν Σεμπά­στιαν. Συνή­θως, οι εται­ρείες αυτές είναι μικρές, αλλά μερι­κές φορές και μεγα­λύ­τε­ρες εται­ρείες εφο­δια­σμού χρη­σι­μο­ποιούν φορ­τηγά ποδή­λατα. Η DHLαξιο­ποιεί φορ­τηγά ποδή­λατα σε 15 ολλαν­δι­κές πόλεις. Η μεγα­λύ­τερη σήμερα υπη­ρε­σία κού­ριερ που χρη­σι­μο­ποιεί φορ­τηγά ποδή­λατα (με ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση) είναι η γαλ­λικήLa Petite Reine, που δια­νέ­μει αγαθά στο Μπορ­ντώ, το Παρίσι, τη Λυών και την Τουλούζη.
Το ευρω­παϊκό πρό­γραμμα CycleLogistics προ­τεί­νει την ανά­πτυξη και εφαρ­μογή μιας λει­τουρ­γίας παρα­δό­σεων επό­με­νης μέρας σε συν­δυα­σμό με τις μεγα­λύ­τε­ρες εθνι­κές και υπε­ρε­θνι­κές εται­ρείες δια­νο­μών, όπου τα φορ­τηγά ποδή­λατα χρη­σι­μο­ποιού­νται για παρα­δό­σεις τελευ­ταίου χιλιο­μέ­τρου. Η συνερ­γα­σία με μεγά­λες υπη­ρε­σίες κού­ριερ είναι σημα­ντική επειδή οι κανο­νι­κές και συχνές παρα­λα­βές και παρα­δό­σεις χρειά­ζο­νται για να υπάρ­χει ένα βιώ­σιμο επι­χει­ρη­μα­τικό μοντέλο. Ένα από τα κυριό­τερα απο­τε­λέ­σματα αυτών των πει­ρα­μά­των σε αρκε­τές πόλεις θα είναι ένα τυπο­ποι­η­μένο και μετα­βι­βά­σιμο επι­χει­ρη­μα­τικό μοντέλο για τη λει­τουρ­γία μιας επι­χεί­ρη­σης κού­ριερ που βασί­ζε­ται σε φορ­τηγά ποδή­λατα. Το μοντέλο αυτό θα μπο­ρεί να υιο­θε­τη­θεί από υπη­ρε­σίες κού­ριερ σε πόλεις και κωμο­πό­λεις σε όλη την Ευρώπη.
Αλλά και άλλες εται­ρείες ανα­κα­λύ­πτουν τα πλε­ο­νε­κτή­ματα των φορ­τη­γών ποδη­λά­των, συνή­θως για τη δια­νομή των προ­ϊ­ό­ντων τους στα σπί­τια των πελα­τών τους. Συνή­θως οι επι­χει­ρή­σεις αυτές είναι μικρές, π.χ. εται­ρείες οργα­νι­κών τρο­φί­μων, αλλά και μεγα­λύ­τε­ρες επι­χει­ρή­σεις όπως η αλυ­σίδα λια­νι­κών πωλή­σεων FNAC, η οποία παρα­δί­δει προ­ϊ­ό­ντα που έχουν παραγ­γελ­θεί μέσω δια­δι­κτύου με φορ­τηγά ποδή­λατα στη Βαρ­κε­λώνη και τη Μαδρίτη. Επί­σης, η ΙΚΕΑ δια­θέ­τει στους πελά­τες της (μεγάλα) φορ­τηγά ποδή­λατα σε ορι­σμέ­νες ολλαν­δι­κές και δανέ­ζι­κες πόλεις.
Επαγ­γελ­μα­τίες και πάρο­χοι υπηρεσιών
Μια άλλη ομάδα-στόχος του πανευ­ρω­παϊ­κού προ­γράμ­μα­τος φορ­τη­γών ποδη­λά­των είναι οι πάρο­χοι υπη­ρε­σιών, επαγ­γελ­μα­τίες και τεχνί­τες όπως υαλο­κα­θα­ρι­στές, ηλε­κτρο­λό­γοι, οικο­δό­μοι, καπνο­δο­χο­κα­θα­ρι­στές, κλει­δα­ρά­δες, ελαιο­χρω­μα­τι­στές, επι­σκευα­στές, ξυλουρ­γοί, κηπου­ροί, υδραυ­λι­κοί, συλ­λέ­κτες παλιο­σί­δε­ρων, επαγ­γελ­μα­τίες φωτο­γρά­φοι, μου­σι­κοί, μικρο­πω­λη­τές, δια­νο­μείς περιο­δι­κών, εφη­με­ρί­δων και δια­φη­μι­στι­κού υλι­κού και ούτω καθεξής.
Η Κοπεγ­χάγη έχει ξυλουρ­γούς και ηλε­κτρο­λό­γους που χρη­σι­μο­ποιούν φορ­τηγά ποδή­λατα και στην Αυστρία και Αγγλία έχουν εμφα­νι­στεί υαλο­κα­θα­ρι­στές με φορ­τηγά ποδή­λατα. Η επι­τό­πια επι­σκευή ποδη­λά­των είναι ένα άλλο παρά­δειγμα. Οι υπη­ρε­σίες αυτές, που προ­σφέ­ρο­νται σε πολ­λές μεγά­λες πόλεις από πολλά χρό­νια, συχνά χρη­σι­μο­ποιούν βαν. Η κινητή επι­σκευή ποδη­λά­των όμως που προ­σθέ­τει κι άλλα αυτο­κί­νητα στην κυκλο­φο­ρία δεν ακού­γε­ται και πολύ λογική εξέ­λιξη κι έτσι ορι­σμένα άτομα στην Κοπεγ­χάγη, την Κολω­νία, τοΒερο­λίνο και τις Βρυ­ξέ­λες πήγαν την ιδέα ένα βήμα παρα­πέρα χρη­σι­μο­ποιώ­ντας την τεχνο­λο­γία που οι ίδιοι υπηρετούν.
Εικόνα: CycleLogistics.
Ακρι­βώς όπως το φορ­τηγό ποδή­λατο προ­σφέ­ρει οικο­νο­μικά πλε­ο­νε­κτή­ματα στις υπη­ρε­σίες κού­ριερ, το ίδιο κάνει και για τους επαγ­γελ­μα­τίες, τεχνί­τες και παρό­χους υπη­ρε­σιών. Το βολικό αυτό όχημα τους επι­τρέ­πει να ξεκι­νή­σουν μια επι­χεί­ρηση με πολύ μικρό­τερη επέν­δυση και να τη λει­τουρ­γούν με σημα­ντικά χαμη­λό­τερο κόστος. Δεν χρειά­ζε­ται μηχα­νο­κί­νητο όχημα και ακόμα και ένα κατά­στημα δεν είναι απα­ραί­τητο. Το φορ­τηγό ποδή­λατο μπο­ρεί έτσι να δημιουρ­γή­σει έμμεσα περισ­σό­τε­ρες εργα­σίες (αυτο-απασχόληση).
Οι τοπι­κές αρχές είναι μια άλλη ομάδα-στόχος για τα φορ­τηγά ποδή­λατα. Τα οχή­ματα αυτά μπο­ρούν να χρη­σι­μο­ποιού­νται για τη συντή­ρηση των υπο­δο­μών της πόλης όπως πάρκα και δρό­μους, για συντη­ρή­σεις, για τη φρο­ντίδα των ηλι­κιω­μέ­νων, για την απο­κο­μιδή των σκου­πι­διών ή τη μετα­φορά επί­ση­μων εγγρά­φων. Όλα αυτά μπο­ρούν να μειώ­σουν το κόστος των δημο­τι­κών υπη­ρε­σιών, επι­τρέ­πο­ντας την αξιο­ποί­ηση των φόρων για άλλα έργα (ή ακόμα και τη μεί­ωση των φόρων).
Μαθή­ματα από το παρελθόν
Πολ­λές από τις προ­τει­νό­με­νες εφαρ­μο­γές των φορ­τη­γών ποδη­λά­των κάθε άλλο παρά νέες είναι. Κατά το πρώτο μισό του εικο­στού αιώνα, οι πάρο­χοι υπη­ρε­σιών και οι τεχνί­τες ήταν οι κυριό­τε­ροι χρή­στες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των. Σχε­δόν κάθε επαγ­γελ­μα­τίας χρη­σι­μο­ποιούσε φορ­τηγό ποδή­λατο που ήταν ειδικά σχε­δια­σμένο για τη μετα­φορά των εργα­λείων του επαγ­γέλ­μα­τός του. Υπήρ­χαν αφε­νός εμπο­ρικά μοντέλα αφε­τέ­ρου προ­σαρ­μο­σμένα οχή­ματα. Τα φορ­τηγά ποδή­λατα έπαι­ξαν επί­σης σημα­ντικό ρόλο στη δια­νομή αγα­θών, κυρίως ψωμιού, κρέ­α­τος, λαχα­νι­κών, φρού­των και γαλα­κτο­κο­μι­κών. Κι εδώ, κάθε επαγ­γελ­μα­τίας χρη­σι­μο­ποιούσε το φορ­τηγό ποδή­λατο που αντα­πο­κρι­νό­ταν καλύ­τερα στις ανά­γκες του. Τα φορ­τηγά ποδή­λατα ήταν μια μεγάλη εξέ­λιξη από τα αμά­ξια που έσερ­ναν άλογα, γάι­δα­ροι ή σκυ­λιά, τα οποία ήταν αργό­τερα και πολύ πιο ακριβά στη λειτουργία.
Η δια­νομή αγα­θών όπως ψωμί ή κρέας συχνά γινό­ταν με ανθε­κτικά ποδή­λατα εξο­πλι­σμένα με πλατ­φόρ­μες φορ­τίου, κου­τιά ή καλά­θια σε διά­φορα μεγέθη στε­ρε­ω­μένα στον σκε­λετό του ποδη­λά­του, κυρίως στο εμπρός μέρος. Αυτά τα οχή­ματα, που αντέ­χουν σε φορ­τίο 75 κιλών, ήταν γνω­στά ως “ποδή­λατα του φούρ­ναρη” ή “ποδή­λατα του χασάπη” και μπο­ρεί να τα δει κανείς ακόμα και σήμερα στους δρό­μους δανέ­ζι­κων και ολλαν­δι­κών πόλεων. Περί τα τέλη της δεκα­ε­τίας του 1920 μια νέα μορφή μετα­φο­ρι­κού ποδη­λά­του εμφα­νί­στηκε στη Δανία, στην οποία μια πλατ­φόρμα φορ­τίου είχε παρεμ­βλη­θεί μεταξύ του ποδη­λάτη και του μπρο­στι­νού τρο­χού, ο οποίος επειδή είχε τώρα απο­χω­ρι­στεί τελείως από το τιμόνι ελεγ­χό­ταν πλέον από μια ντίζα που περ­νούσε κάτω από την πλατφόρμα.
Εικόνα: transportfiets​.nl
Η πλατ­φόρμα αυτή βρι­σκό­ταν χαμηλά τόσο για στα­θε­ρό­τητα όσο και για ευκο­λία φόρ­τω­σης. Τα ποδή­λατα αυτά, που κέρ­δι­σαν το παρα­τσού­κλι “long-john” (“μακρυ­γιάν­νης”) και άντε­χαν σε φορ­τία μέχρι 180 κιλά, χρη­σι­μο­ποιού­νταν (και συνε­χί­ζουν να χρη­σι­μο­ποιού­νται) για γρή­γο­ρες μετα­φο­ρές βαρύ­τε­ρων και ογκω­δέ­στε­ρων αντι­κει­μέ­νων. Τα τρί­τροχα φορ­τηγά ποδή­λατα, που μπο­ρούν να μετα­φέ­ρουν ακόμα βαρύ­τερα φορ­τία αλλά με μικρό­τερη ταχύ­τητα, χρη­σι­μο­ποιού­νταν συνή­θως από τεχνί­τες που προ­σέ­φε­ραν τις υπη­ρε­σίες τους σε διά­φορα σημεία της πόλης.
Η ιδιω­τική χρήση των φορ­τη­γών ποδηλάτων
Εικόνα: http://​www​.longjohn​.org/
Τέλος, μια άλλη ομάδα-στόχος των φορ­τη­γών ποδη­λά­των είναι οι ιδιώ­τες. Οι άνθρω­ποι που χρη­σι­μο­ποιούν ποδή­λατο στις πόλεις συχνά έχουν ένα αυτο­κί­νητο για την περί­πτωση που θα χρεια­στεί να μετα­φέ­ρουν κάτι μεγα­λύ­τερο ή βαρύ­τερο, είτε πρό­κει­ται για τα ψώνια είτε για κάποια μετα­φορά είτε για ψυχα­γω­γι­κούς λόγους. Το φορ­τηγό ποδή­λατο είναι μια πολύ φτη­νό­τερη επι­λογή και είναι το ίδιο απο­τε­λε­σμα­τική. Η κατοχή όμως ιδιω­τι­κού φορ­τη­γού ποδη­λά­του εμπο­δί­ζε­ται από τον περιο­ρι­σμένο χώρο παρ­κα­ρί­σμα­τος στα πυκνο­κα­τοι­κη­μένα αστικά κέντρα. Επι­πλέον, για τους ανθρώ­πους που οικο­νο­μικά δεν αντέ­χουν την κατοχή αυτο­κι­νή­του, ένα φορ­τηγό ποδή­λατο μπο­ρεί να αντι­προ­σω­πεύει μια πολύ ακριβή επένδυση.
Αλλά όλα αυτά μπο­ρούν να επι­λυ­θούν. Ο συνε­ται­ρι­σμός LastenRad Kollektiv στη Βιέννη της Αυστρίας νοι­κιά­ζει φορ­τηγά ποδή­λατα σε άτομα που θέλουν να μετα­φέ­ρουν κάτι μεγάλο ή βαρύ και προ­τι­μούν να μη χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν αυτο­κί­νητο. Οι ενοι­κια­στές πλη­ρώ­νουν κατά βού­ληση ένα ποσό, το οποίο χρη­σι­μο­ποιεί­ται για τη συντή­ρηση των ποδη­λά­των. Ο συνε­ται­ρι­σμός αυτός έγινε πηγή έμπνευ­σης για ένα πρό­γραμμα, το Velogistics, που προ­σπα­θεί να κάνει το ίδιο σε ευρω­παϊκή κλί­μακα, δημιουρ­γώ­ντας μια online βάση δεδο­μέ­νων ανθρώ­πων που έχουν ένα φορ­τηγό ποδή­λατο και επι­θυ­μούν να το νοι­κιά­ζουν. [Σημεί­ωση του μετα­φρα­στή: Στον χάρτη του Velogistics φαί­νε­ται πως υπάρ­χει ένα φορ­τηγό ποδή­λατο προς ενοι­κί­αση στα Πλύ­τρα Λακωνίας!]
Λει­τουρ­γούν παντού τα φορ­τηγά ποδήλατα;
Οι δυνα­τό­τη­τες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των παρα­μέ­νουν ασα­φείς. Προς το παρόν, η έρευνα είναι πολύ λίγη. Κι αυτό είναι αξιο­πε­ρί­εργο, καθώς καμιά άλλη τεχνο­λο­γία δεν φαί­νε­ται να προ­σφέ­ρει τόσα πολλά πλε­ο­νε­κτή­ματα για την αστική μετα­φορά φορ­τίων. Αλλά οι δυνα­τό­τη­τες των φορ­τη­γών ποδη­λά­των εξαρ­τώ­νται από αρκε­τούς παρά­γο­ντες, οι οποίοι μπο­ρεί να τα κάνουν λιγό­τερο κατάλ­ληλα σε άλλα μέρη. Όλες οι πόλεις στις οποίες τα φορ­τηγά ποδή­λατα έχουν αρχί­σει να εξα­πλώ­νο­νται σε κάποιο βαθμό είναι επί­πε­δες. Η ποδη­λα­σία ενός φορ­τη­γού ποδη­λά­του σε μια ανη­φο­ριά θα αυξή­σει πολύ τον χρόνο παρά­δο­σης κι αυτό σημαί­νει απώ­λεια χρό­νου σε σύγκριση με τις μηχα­νο­κί­νη­τες επι­λο­γές. Η ηλε­κτρική υπο­βο­ή­θηση μπο­ρεί να βοη­θή­σει, αλλά μπο­ρεί να υπάρ­χουν καλύ­τε­ρες επι­λο­γές για τις μετα­φο­ρές φορ­τίου εντός πόλεων με λόφους ή βουνά, π.χ. οδο­ντωτά τραι­νά­κια and τελε­φε­ρίκ.
Από την άλλη πλευρά, τα φορ­τηγά ποδή­λατα είναι ιδιαι­τέ­ρως χρή­σιμα στις ευρω­παϊ­κές πόλεις με τα μεγάλα ιστο­ρικά κέντρα με στε­νούς και στρι­φο­γυ­ρι­στούς δρό­μους. Στις βορειο­α­με­ρι­κα­νι­κές πόλεις η μέση ταχύ­τητα της κυκλο­φο­ρίας των αυτο­κι­νή­των είναι γενικά μεγα­λύ­τερη λόγω των πλα­τύ­τε­ρων δρό­μων, οπότε το πλε­ο­νέ­κτημα της ταχύ­τητα των φορ­τη­γών ποδη­λά­των μπο­ρεί να χάνε­ται. Η πλη­θυ­σμιακή πυκνό­τητα επη­ρε­ά­ζει επί­σης τη χρη­σι­μό­τητα των φορ­τη­γών ποδη­λά­των, γεγο­νός που τα ευνοεί στις ευρω­παϊ­κές πόλεις. Μια ακόμα παρα­τή­ρηση είναι ότι οι πόλεις στις οποίες τα φορ­τηγά ποδή­λατα έχουν αρχί­σει να χρη­σι­μο­ποιού­νται πάλι είχαν ήδη μια δυνατή κουλ­τούρα ποδη­λά­του και μια αξιο­πρεπή υπο­δομή για ποδή­λατα. Εάν δεν υπάρ­χει ασφα­λής χώρος για φορ­τηγά ποδή­λατα, τότε δεν μπο­ρούν να χρησιμοποιηθούν.

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Μια κατσίκα στην αυλή σας

Οι κατσί­κες είναι έξυ­πνα και περί­εργα ζώα που πολύ συχνά χαί­ρο­νται την ανθρώ­πινη συντρο­φιά και γίνο­νται φιλικά και απο­δο­τικά κατοι­κί­δια. Χρειά­ζο­νται όμως καθη­με­ρινή φρο­ντίδα και γι’ αυτό πρέ­πει να σκε­φθείτε όλες τις πλευ­ρές της φρο­ντί­δας τους πριν απο­φα­σί­σετε να απο­κτή­σετε κατσίκα.
Σε γενι­κές γραμ­μές, απο­κτώ­ντας μια κατσίκα που θα σας δίνει γάλα και κατσι­κά­κια για πώληση ή για κρέας, ανα­λαμ­βά­νετε και ορι­σμέ­νες ηθι­κές υπο­χρε­ώ­σεις απέ­να­ντί της. Μια κατσίκα χρειάζεται:
ο Κατάλ­ληλο περι­βάλ­λον
ο Κατάλ­ληλη δια­τροφή
ο Ικα­νο­ποί­ηση των φυσιο­λο­γι­κών της ανα­γκών
ο Κατάλ­ληλη στέ­γαση μαζί ή χωρι­στά από άλλα ζώα
ο Προ­στα­σία από τον πόνο, τις ασθέ­νειες και τους τραυματισμούς
ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟ ΕΚΤΡΟΦΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ. ΜΕΣΑ ΣΕ 10 ΜΟΝΟ ΣΕΛΙΔΕΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ Ή ΠΟΛΛΩΝ. ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.
Τι είδους εγκα­τά­σταση χρειά­ζε­ται η κατσίκα;
Οι κατσί­κες είναι κοι­νω­νικά ζώα και γι’ αυτό είναι καλύ­τερο να έχετε δύο κατσί­κες μαζί. Μια περι­φραγ­μένη περιοχή σε ένα μεγάλο κήπο ή σ’ ένα χωράφι ή μια αυλή είναι απα­ραί­τητη για την κατσίκα. Πρέ­πει επί­σης να της εξα­σφα­λί­σετε ένα στε­γνό και καλά αερι­ζό­μενο κατά­λυμα γιατί στις κατσί­κες δεν αρέ­σει να βρέ­χο­νται. Κι αυτό επειδή οι κατσί­κες δεν δια­θέ­τουν φυσική προ­στα­σία από το νερό, σε αντί­θεση με τα πρό­βατα που το δέρμα τους παρά­γει μια ελαιώδη έκκριση που λέγε­ται λανολίνη.
Οι κατσί­κες εξε­ρευ­νούν τα πάντα τσι­μπο­λο­γώ­ντας και μασου­λώ­ντας ακόμα και εξαρ­τή­ματα και εγκα­τα­στά­σεις, όπως ηλε­κτρικά καλώ­δια, και γι’ αυτό όλα αυτά πρέ­πει να βρί­σκο­νται μακριά τους – να θυμά­στε ότι μπο­ρούν να φτά­σουν τα δύο μέτρα ύψος αν σηκω­θούν στα πίσω πόδια τους. Μερικά δια­κο­σμη­τικά φυτά, θάμνοι και δέντρα όπως το ροδό­δε­ντρο είναι δηλη­τη­ριώδη για τις κατσί­κες και γι’ αυτό πρέ­πει να βρί­σκο­νται έξω από την περίφραξη.
Η περί­φραξη πρέ­πει να είναι πολύ γερή γιατί η κατσίκα σας θα προ­σπα­θεί συνε­χώς να φτά­σει ό,τι βρί­σκε­ται στην άλλη πλευρά. Οι κατσί­κες είναι ικα­νές να ανοί­γουν τις πόρ­τες με το στόμα τους – γι’ αυτό φρο­ντί­στε να βάλετε ασφα­λείς μπε­τού­γιες. Οι κατσί­κες είναι φυσι­κοί αναρ­ρι­χη­τές και εξε­ρευ­νη­τές και γι’ αυτό η ζωή τους θα γίνει πολύ πιο ενδια­φέ­ρουσα αν τοπο­θε­τή­σετε μέσα στον χώρο τους ξύλι­νους πάγκους, κορ­μούς δέντρων και μεγάλα ελαστικά.
Τι πρέ­πει να προ­σέ­ξετε όταν αγο­ρά­ζετε κατσίκα
Πριν αγο­ρά­σετε την κατσίκα σας, βεβαιω­θήτε πως είναι υγιής. Οι κατσί­κες είναι ερευ­νη­τικά ζώα και μια υγιής κατσίκα συνή­θως θα σας πλη­σιά­σει, ενώ μια άρρω­στη θα μεί­νει μακριά και θα είναι αδιάφορη.
Σχ. 1. Τί πρέ­πει να προ­σέ­ξετε σε μια γαλα­κτο­πα­ρα­γωγό κατσίκα.
Χρή­σιμο επί­σης είναι να προ­σέ­ξετε τα εξής:
  • Τα αυτιά της κατσί­κας πρέ­πει να είναι όρθια (εκτός από την Αγγλο-νουβική ποι­κι­λία όπου τα αυτιά κανο­νικά πέφτουν).
  • Τα μάτια πρέ­πει να είναι καθαρά και χωρίς εκκρί­σεις και ο επι­πε­φυ­κώς (η μεμ­βράνη γύρω από τις άκρες του ματιού) να έχει ένα υγιές ροζ χρώμα.
  • Το τρί­χωμα πρέ­πει να είναι καθαρό και λαμπερό και πρέ­πει να ψάξετε μήπως υπάρ­χουν μαδη­μέ­νες ή κακα­δια­σμέ­νες περιο­χές επειδή αυτό μπο­ρεί να είναι ένδειξη προ­βλή­μα­τος παρασίτων.
  • Ελέγ­ξτε επί­σης και τα οπί­σθια μήπως υπάρ­χει διάρροια.
  • Προ­σέ­ξετε ιδιαί­τερα τα μαστά­ρια του ζώου. Το Σχ. 1 δεί­χνει τι πρέ­πει να προσέξετε.
  • Και είναι πολύ σημα­ντικό να ελέγ­ξετε αν η ηλι­κία του ζώου είναι πράγ­ματι αυτή που σας λένε. Το Σχ. 2 δεί­χνει πώς υπο­λο­γί­ζε­ται η ηλι­κία του ζώου από τα δόντια.
Σχ. 2. Πώς προ­διο­ρί­ζε­ται η ηλι­κία της κατσί­κας από τα δόντια.
Η δια­τροφή της κατσί­κας σας
Οι κατσί­κες είναι μυρη­κα­στικά και έχουν τέσ­σερα στο­μά­χια. Περ­νάνε το μεγα­λύ­τερο μέρος της ημέ­ρας τρώ­γο­ντας και έχουν περιό­δους ανά­παυ­σης όπου ξανα­φέρ­νουν στο στόμα τους την τροφή, την μασούν καλύ­τερα και την ξανα­κα­τα­πί­νουν. Η δια­δι­κα­σία αυτή λέγε­ται μυρηκασμός.
Στη φυσική τους κατά­σταση, οι κατσί­κες βόσκουν και τρώνε μια μεγάλη ποι­κι­λία χορ­τα­ριών, θάμνων και κλα­διών. Στην αυλή σας, καλό είναι να τις αφή­νετε να βοσκή­σουν το χορ­τάρι, αν υπάρ­χει, και να τους φέρ­νετε κλα­διά από δέντρα – π.χ. ελιάς, μου­ριάς,  κ.ά. – για να συνε­χί­σουν τη φυσική τους συμπε­ρι­φορά. Μη τους δίνετε κλα­διά που είναι δηλη­τη­ριώδη για τις κατσί­κες, π.χ. ροδό­δε­ντρο. Αυτός ο τρό­πος δια­τρο­φής πρέ­πει να συμπλη­ρώ­νε­ται, ιδίως τους χει­μω­νιά­τι­κους μήνες, με σανό καλής ποιό­τη­τας, άχυρο και έτοιμη τροφή σε κόκ­κους που περιέ­χει βιτα­μί­νες και μεταλ­λικά άλατα.
Αν δια­τρέ­φετε την κατσίκα σας με σανό, μπο­ρείτε να συμπλη­ρώ­νετε τη δια­τροφή της με δημη­τριακά, όπως σιτάρι, κρι­θάρι ή βρώμη, αλλά η δια­τροφή αυτή πρέ­πει να συμπλη­ρώ­νε­ται με βιτα­μί­νες και μεταλ­λικά άλατα. Η δια­τροφή αυτή μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε δια­τα­ρα­χές αν είναι υπερ­βο­λική σε ποσό­τητα ή αν την ξεκι­νή­στε απότομα.
Για να είναι η κατσίκα σας υγιής
Καλό είναι να φωνά­ξετε κτη­νί­α­τρο για να εξε­τά­σει την κατσίκα σας μόλις την αγο­ρά­σετε και να σας δώσει ένα πρό­γραμμα που θα την κρα­τή­σει υγιή και ζωηρή. Το πρό­γραμμα αυτό θα πρέ­πει να περιλαμβάνει:
  • Εμβό­λια (ιδίως για την κλω­στρι­διακή ασθένεια)
  • Έλεγχο παρα­σί­των (όπως σκου­λή­κια και ψείρες)
  • Φρο­ντίδα των ποδιών
  • Έλεγχο ασθε­νειών (αν η κατσίκα συγκα­τοι­κεί με άλλα ζώα, όπως πρό­βατα ή μοσχάρια)
  • Πρό­γραμμα ενερ­γειών για συγκε­κρι­μένα γεγο­νότα, όπως εγκυ­μο­σύνη και φρο­ντίδα νεο­γέν­νη­των. Οι πρω­τά­ρη­δες στην εκτροφή κατσι­κιών θα πρέ­πει πάντως να λάβουν υπ’ όψη τους ότι η εκτροφή δεν συνι­στά­ται επειδή απαι­τεί ιδιαί­τε­ρες γνώ­σεις και πείρα.
Τα συνη­θέ­στερα προ­βλή­ματα υγείας
Παρά­σιτα (σκου­λή­κια) – Είναι συχνό και δυνη­τικά σοβαρό πρό­βλημα στις κατσί­κες, ιδίως σ’ εκεί­νες που βόσκουν σε περιο­ρι­σμένο χώρο.. Οι ενδεί­ξεις περι­λαμ­βά­νουν σοβαρή διάρ­ροια, γρή­γορη απώ­λεια βάρους, αφυ­δά­τωση και νεφρική ανε­πάρ­κεια. Ένα παρά­σιτο (Haemonchus contortus) μάλι­στα προ­κα­λεί σοβαρή αναι­μία επειδή ρου­φάει αίμα από τα τει­χώ­ματα του στο­μα­χιού. Τα περισ­σό­τερα παρά­σιτα που προ­κα­λούν προ­βλή­ματα στις κατσί­κες επη­ρε­ά­ζουν και τα πρό­βατα. Αντί­θετα όμως με τα πρό­βατα, οι κατσί­κες δεν απο­κτούν ανο­σία και μπο­ρεί να μεί­νουν ευά­λω­τες σε όλη τους τη ζωή. Συζη­τή­στε με ένα κτη­νί­α­τρο πώς να ελέγ­ξετε τα παρά­σιτα. Το Σχ. 3 εξη­γεί τον κύκλο ζωής των παρασίτων.
Σχ. 3. Ο κύκλος ζωής των παρα­σί­των της κατσίκας.
Κλω­στρι­διακή ασθέ­νεια – Τα βακτη­ρί­δια που προ­κα­λούν αυτή την κατά­σταση είναι τμήμα της φυσιο­λο­γι­κής πανί­δας του στο­μα­χιού και προ­κα­λούν προ­βλή­ματα μόνο αν μια σοβαρή εντε­ρική δια­τα­ραχή πυρο­δο­τή­σει την υπε­ρα­νά­πτυξή τους και κατά συνέ­πεια μεγάλη παρα­γωγή τοξι­νών. Οι ενδεί­ξεις περι­λαμ­βά­νουν υπερ­βο­λική διάρ­ροια, συχνά με αίμα και βλέν­νες, και σε πολύ σοβα­ρές περι­πτώ­σεις η κατσίκα μπο­ρεί να βρε­θεί νεκρή χωρίς προη­γού­με­νες ενδεί­ξεις ασθέ­νειας. Ο έλεγ­χος βασί­ζε­ται στον εμβο­λια­σμό, με εξα­μη­νιαίες ανα­μνη­στι­κές δόσεις. Πρέ­πει επί­σης να απο­φεύ­γετε τις από­το­μες αλλα­γές στη δια­τροφή του ζώου, οι οποίες μπο­ρεί να δια­τα­ρά­ξουν τα βακτη­ρί­δια του εντέρου.
Δερ­μα­τι­κές ασθέ­νειες – Οι κατσί­κες είνει επιρ­ρε­πείς σε μια μεγάλη γκάμα δερ­μα­το­πα­θειών που περι­λαμ­βά­νουν τις ψεί­ρες, την ψωρί­αση και τις λει­χή­νες. Η θερα­πεία και ο έλεγ­χος εξαρ­τώ­νται από την έγκαιρη διά­γνωση και τη γρή­γορη επι­βε­βαί­ωση της αιτίας ώστε να μπο­ρεί να δοθεί η κατάλ­ληλη αγωγή. Οι κατσί­κες μπο­ρεί να μετα­δώ­σουν κάποιες από αυτές τις κατα­στά­σεις σε όποιον τις φρο­ντί­ζει (βλ. Ζωο­νό­σοι παρακάτω).
Προ­βλή­ματα ποδιών – Τα πόδια όλων των μυρη­κα­στι­κών, και φυσικά της κατσί­κας, μεγα­λώ­νουν συνε­χώς στη διάρ­κεια της ζωής τους (όπως περί­που μεγα­λώ­νουν τα δικά μας νύχια) και μπο­ρεί να χρεια­στούν κόψιμο για να μη μεγα­λώ­σουν πολύ. Μη δοκι­μά­σετε να το κάνετε μόνος σας αν δεν σας έχει δεί­ξει τον τρόπο ένας ειδι­κός, επειδή το υπερ­βο­λικό κόψιμο μπο­ρεί να ξεγυ­μνώ­σει τον ευαί­σθητο ιστό από κάτω και να προ­κα­λέ­σει σοβαρό πόνο και αγω­νία στην κατσίκα σας. Κάθε κατσίκα που κου­τσαί­νει πρέ­πει να εξε­τά­ζε­ται αμέ­σως – μπο­ρεί να είναι κάτι απλό όπως ένα χαλίκι ή ένα αγκάθι πια­σμένο ανά­μεσα στις χηλές ή μπο­ρεί να είναι κάτι πιο σοβαρό και να χρεια­στεί να φωνά­ξετε κτηνίατρο.
Ζωο­νό­σοι – Είναι ασθέ­νειες που μπο­ρούν να μετα­δο­θούν σ’ έναν άνθρωπο ο οποίος έρχε­ται σε στενή επαφή με ένα ζώο. Οι κατσί­κες με δερ­μα­τικά προ­βλή­ματα μπο­ρεί να μετα­δώ­σουν λει­χή­νες ή ψωρί­αση. Τα κατσι­κά­κια με διάρ­ροια μπο­ρεί να έχουν ένα παρά­σιτο που ονο­μά­ζε­ται Κρυ­πτο­σπο­ρί­διο και το οποίο ενδε­χο­μέ­νως μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σει διάρ­ροια σε ανθρώ­πους, ιδίως σε μικρά παι­διά. Άλλες λοι­μώ­ξεις, όπως το κολο­βα­κτη­ρί­διο (Escherichia Coli) μπο­ρεί να προ­κα­λέ­σουν σοβα­ρές ασθέ­νειες σε ανθρώ­πους. Ο χρυ­σός κανό­νας είναι όποιοι φρο­ντί­ζουν την κατσίκα να αντι­λαμ­βά­νο­νται την ανά­γκη να πλέ­νουν τα χέρια τους πριν φάνε ή πιούν. Επί­σης, το γάλα της κατσί­κας πριν κατα­να­λω­θεί πρέ­πει να βρά­ζε­ται για να κατα­στρα­φούν πιθα­νοί παθο­γό­νοι μικροοργανισμοί.

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Χειροποίητα κοτέτσια και εξοπλισμός

Χειροποίητα κοτέτσια και εξοπλισμός














Το κοτέτσι στην αυλή σας είναι ένας παραγωγικός χώρος. Καθημερινά σας προσφέρει αυγά και κρέας και χρειάζεται την προσοχή και τη φροντίδα σας. Γι’ αυτό, το κοτέτσι σας και ο εξοπλισμός του πρέπει να είναι σωστά φτιαγμένα ώστε να σας διευκολύνουν, αλλά και να μην προκαλούν στρες στα πουλιά.


Ένα κοτέτσι μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Το ίδιο και ο εξοπλισμός του. Είναι θέμα προτιμήσεων, είναι θέμα χώρου, είναι θέμα διαθέσιμων υλικών, τελικά είναι οικονομικό θέμα. Συγκεντρώσαμε σ’ αυτό το εικονογραφημένο άρθρο μας αρκετούς τύπους κοτετσιών και χειροποίητου εξοπλισμού που μπορούν να σας δώσουν ιδέες για το πώς να κατασκευάσετε το κοτέτσι σας και τον εξοπλισμό του. Αυτό που προσέξαμε ιδιαίτερα σ’ αυτές τις ιδέες είναι να κατασκευάζονται εύκολα και να κοστίζουν φτηνά.
 Ένα παλιού τύπου κλασικό κοτέτσι. Μπορεί να γίνει από ξύλο και η στέγη από λαμαρίνα ή άλλο διαθέσιμο υλικό. Διαθέτει πόρτα για ανθρώπους και πορτάκι για τις κότες. Ολόκληρο το εμπρός μέρος είναι ανοιχτό και καλύπτεται από κοτετσόσυρμα. Οι διαστάσεις του μπορεί να είναι 2,5–3,0 μ. Χ 1,5–2,0 μ. Το ύψος του μπορεί να φτάνει τα 2,0 μ. Στο διάγραμμα της κάτοψης φαίνεται πως οι φωλιές τοποθετούνται στο πιο προφυλαγμένο μέρος.

 Ένα αυτόματο πορτάκι για τις κότες. Το πλαίσιο τοποθετείται πάνω στο κοτετσόσυρμα. Το πορτάκι, που έχει μεντεσέ μόνο στο πάνω μέρος, είναι κομμένο κυκλικά στη μέση για να βλέπει η κότα πού πάει. Όταν το πουλί σπρώξει με το σώμα του, το πορτάκι ανοίγει και μετά πέφτει και κλείνει. Οι κότες έτσι μπορούν να μπουν στο κοτέτσι, αλλά δεν μπορούν να βγουν.  


Μια διαφορετική λύση για αυτόματο πορτάκι φαίνεται στο σχήμα δεξιά. Το πλαίσιο είναι αρκετά μεγαλύτερο από το πορτάκι για να μπορεί να βλέπει η κότα πού πάει. Το πορτάκι έχει αναρτηθεί με μεγαλύτερη απόσταση στον επάνω μεντεσέ απ’ ό,τι στον κάτω κι έτσι ανοίγει όταν η κότα σπρώχνει και κλείνει αυτόματα όταν το πουλί περάσει μέσα στο κοτέτσι.

 Η Ρολλς-Ρόυς των κοτετσιών. Ένα κομψό, “αεράτο” κοτέτσι φτιαγμένο από μαραγκό, που προσφέρει τη “μεγάλη ζωή” στις κότες σας. Διαθέτει πόρτα και πορτάκι, εντελώς κλειστό χώρο με τις κούρνιες, εξωτερικές φωλιές με καπάκι για την εύκολη συλλογή των αυγών, ακόμα και ράμπα για να ανεβαίνουν στις κούρνιες οι κότες! Προστατεύεται εξωτερικά από χοντρό πλέγμα και μπορεί να συρθεί (προσεκτικά και λίγο, όμως) στο γρασίδι για να μη λερώνεται το ίδιο σημείο. Αν η δαπάνη της κατασκευής του δεν σας απασχολεί, να μια ιδέα που αξίζει να σκεφθείτε. Αλλά εδώ που τα λέμε, γιατί να μπείτε στον κόπο; Καλύτερα να αγοράζετε τα αυγά – πιο φτηνά θα σας κοστίζουν!


 Τροχήλατο μεταφερόμενο κοτέτσι για λίγες κότες. Αν έχετε μεγάλη έκταση για κότες ελεύθερης βοσκής, να μια λύση για να κουρνιάζουν τη νύχτα. Γίνεται εύκολα από δύο τετράγωνα πλαίσια και δύο τριγωνικά. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από πλέγμα (το κοτετσόσυρμα κάνει μια χαρά), ενώ το πίσω μέρος είναι από λαμαρίνα ή ξύλο και δημιουργεί ένα κλειστό χώρο για κούρνια και φωλιά. Τα τριγωνικά πλαίσια ανοίγουν σαν πόρτες για τη φροντίδα των πουλερικών και τη συλλογή των αυγών. Μεταφέρεται εύκολα, ακόμα και κάθε μέρα, ώστε τα πουλιά να έχουν φρέσκο γρασίδι ή χώμα για σκάλισμα και να μη λερώνεται το ίδιο σημείο.

 Ένα άνετο κοτέτσι φτιαγμένο εκ των ενόντων. Το βασικό στοιχείο του είναι ένα ξύλινο κουτί με παράθυρα που περιλαμβάνει τις κούρνιες και τις φωλιές. Οι κότες ανεβαίνουν εκεί από ξύλινη ράμπα. Η ανοιχτή αυλή έχει σχηματιστεί από μακριά, ακατέργαστα κλαδιά δέντρων και κοτετσόσυρμα. Από καιρού σε καιρό, το έδαφος καλύπτεται με άχυρα. Αυτή η λύση δείχνει πώς μπορούμε να φτιάξουμε ένα ασφαλές και λειτουργικό κοτέτσι με ελάχιστα έξοδα, αξιοποιώντας τα υλικά που έχουμε στη διάθεσή μας.

Πώς να μην ανεβαίνουν παράσιτα και ζωύφια στις κούρνιες. Μια λύση είναι αυτή που δείχνουμε εδώ. Η κούρνια Γ (συνήθως ένα καδρονάκι 5 Χ 8 εκ.) ακουμπάει σ’ ένα στήριγμα Α από χοντρό σύρμα, το οποίο στηρίζεται με μεταλλικές θηλιές Β στον τοίχο, και ακινητοποιείται με μια μεγάλη βίδα Δ που φτάνει μέχρι τον τοίχο. Η κούρνια βγαίνει εύκολα για καθαρισμό και απολύμανση.




Μια απλή προστατευμένη χειροποίητη ποτίστρα. Η κατασκευή γίνεται εύκολα από ξύλο και πηχάκια που αφήνουν το κεφάλι και τον λαιμό της κότας να φτάσει στο νερό, αλλά εμποδίζουν το υπόλοιπο σώμα να πλησιάσει. Έτσι το νερό μένει καθαρό στο ταψάκι ή το μπολ. Η προστατευμένη ποτίστρα τοποθετείται σε ένα άνοιγμα στον φράχτη ή το κοτετσόσυρμα και η αλλαγή του νερού γίνεται απ’ έξω από το κοτέτσι.


Μια πολύ καλή ποτίστρα για το κοτέτσι μπορεί να γίνει με ένα μπουκάλι και ένα μπολάκι. Χρειάζεται μια κατασκευή από ξύλο, όπως δείχνει το σχέδιο, για να στηρίζεται με ασφάλεια το μπουκάλι. ‘Όταν το νερό λιγοστέψει πολύ στο μπολάκι, περνάει λίγος αέρας στο μπουκάλι και κατεβαίνει λίγο νερό. Μια άλλη πολύ καλή λύση είναι ένα πλαστικό μπουκάλι 2–3 λίτρων που το τοποθετούμε όρθιο μέσα σε ένα ταψάκι. Έχουμε ανοίξει μια τρύπα με διάμετρο ένα περίπου εκατοστό κοντά στον πάτο του μπουκαλιού και σε ύψος μικρότερο από το ύψος των τειχωμάτων του ταψιού. Το καπάκι του μπουκαλιού πρέπει να κλείνει αεροστεγώς. Για να το γεμίσουμε, κλείνουμε με το δάχτυλό μας την τρύπα και τοποθετούμε το μπουκάλι μέσα στο ταψάκι. Όταν απομακρύνουμε το δάχτυλό μας, το ταψάκι γεμίζει με νερό έως ένα σημείο και μετά σταματάει.















 
Κλασική χειροποίητη ταΐστρα κοτετσιού για σπόρους.

Κατασκευάζεται από ξύλο ή μοριοσανίδα και επιτρέπει στους σπόρους (π.χ. καλαμπόκι) να κατεβαίνουν σιγά σιγά.Παρόμοια ταΐστρα, αλλά πολύ πιο οικονομική, είναι αυτή που φαίνεται στο σχέδιο δεξιά. Οι σπόροι που τινάζονται από το ράμφος της κότας και κανονικά θα έπεφταν στο έδαφος τώρα πέφτουν στο κάτω μέρος της ταΐστρας και διασώζονται. Μια άλλη ταΐστρα που μπορεί να γίνει ανέξοδα φαίνεται στη φωτογραφία κάτω. Κατασκευάζεται από ένα πλαστικό κουβά με καπάκι στον οποίο ανοίγουμε αρκετές μεγάλες τρύπες στο κατώτατο σημείο των πλευρικών τειχωμάτων. Ο κάδος-ταΐστρα τοποθετείται σε ένα ταψάκι ή πιάτο γλάστρας με λίγο μεγαλύτερη διάμετρο. Όσο λιγοστεύει η τροφή στο ταψάκι, τόσο κατεβαίνει καινούργια μέσα από τον κουβά.


 Μια πολύ ενδιαφέρουσα κατηγορία ταϊστρών, που χωράνε πολλή τροφή και δεν χρειάζονται συχνό γέμισμα, είναι οι σωληνωτές. Μπορούν να γίνουν με τον παλιό καλό τρόπο από μπουρί σόμπας ή με τον καινούργιο τρόπο από σκληρό πλαστικό σωλήνα. Στο σχέδιο αριστερά μπορείτε να δείτε πώς γίνεται μια ταΐστρα από μπουρί, η οποία μπορεί να κρεμαστεί από την οροφή ή από μια κατασκευή σαν αυτή που φαίνεται στο σχέδιο. Το σχέδιο δίνει επίσης τις διαστάσεις της κατασκευής. Το μπουρί έχει διάμετρο γύρω στα 15 εκατοστά. Η φωτογραφία δεξιά δείχνει πώς μπορεί να γίνει μιας ταΐστρα από σκληρό πλαστικό σωλήνα, ο οποίος προσαρτάται σε ένα βαθύ δίσκο και κρεμιέται από το ταβάνι.


Κάτι που οπωσδήποτε θα χρειαστεί το κοτέτσι σας είναι οι φωλιές. Πρέπει να προσφέρουν ασφάλεια και απομόνωση στις κότες σας για να γεννούν χωρίς στρες. Το παραπάνω σχέδιο δείχνει πώς να κατασκευάσετε ένα σετ πέντε φωλιών από ξύλο, κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδα. Το δάπεδο των φωλιών γεμίζεται με άχυρο. Αν οι πέντε φωλιές είναι πολλές για το κοτέτσι σας, αφαιρέστε από το σχέδιο μία ή περισσότερες. Κάθε φωλιά έχει πλάτος περίπου 30 εκατοστά.





 Οι καλά κατασκευασμένες φωλιές κάνουν τα πουλιά πιο παραγωγικό. Οι φωλιές πρέπει να τοποθετούνται στο πιο απομονωμένο σημείο του κοτετσιού, να ελέγχονται καθημερινά και να συλλέγονται καθημερινά τα αυγά.



πηγή: www.kevio.gr